Zeszyt Zeszycik, Pain.killer

Bądź mu jak z włoszczowskiego masła omasta
I piersiami swemi klatkę piersiową ochlastaj
Ty jej bądź jak ten z południa Europy niż
I jej sutki dłonią pieść piersi wargami liż
Oddaj też magii jej boskim pośladkom cześć
I je namiętnie pieść zahamowania miej gdzieś
Wargami i śliną napisz przedrżącą odę do ud
A ty jemu pisz i wymaluj islandzki wzwód
Nie tylko od święta zerwij łańcuch się wyuzdej
I nurkuj głową w tę księżycową bruzdę
Ty żono dziewczyno też miłości oddaj cześć
I mu te fałdki gruzełkowate zadziornie pieść
I że się do pracy spóźnisz się nie frasuj
Masuj mu plecy i foto mężczyzny prasuj
TY też jej plecy włosy uszy dopieszczaj
I bądź długim poematem się nie streszczaj
Aż myśl wam się pojawi utkana na prędce
Że chcielibyście mieć do pieszczot cztery ręce
I tak ty i ty rok cały w przytulaniu trwaj
A starczy człowiek i nie potrza kota ani psa
Że zrozumiesz że kariera świat to mało
Trzeba człowieka dopieścić bo po to ma ciało
Bo musisz wiedzieć że trwanie bez człowieka przytulenia
Jest głupotą i zdradą życia nie do wybaczenia

Człowiek, który kochając, nigdy nie zrobił z siebie durnia, nigdy nie będzie w stanie kochać mądrze.

- Nie jestem w tobie zakochana, Harry, ani ty we mnie. Ale potrzebuję ciebie, tak jak ty mnie potrzebujesz. Potrzebujesz mnie teraz, w tej chwili, bo jesteś zrozpaczony i trzeba ci pchnięcia, które wtrąciłoby cię do wody i przywróciło życie. Potrzebujesz mnie, żeby nauczyć się tańczyć, śmiać się i żyć. Ja natomiast potrzebuję ciebie, nie dzisiaj, później, do czegoś również niezmiernie ważnego i pięknego. Kiedy już będziesz we mnie zakochany, dam ci mój ostatni rozkaz. I ty go spełnisz, a to będzie dobre dla ciebie i dla mnie.