Miejsce dla Twoich myśli

Bezwiednie palcem narysowała serce, w środku napisała imię Ryszard.
Głos Ojca szybko sprowadził ją na ziemię. Matylda usłyszała wołanie.
- Córeczko śniadanie, poczuła zapach świeżo smażonej cebuli. Jeszcze w szlafroku i mokrych włosach weszła do kuchni i usiadła przy stole.
- Cześć tato, powiedziała, sięgając po kubek z gorącym mlekiem.
- Cześć, odpowiedział mrugając żartobliwie do niej jednym okiem, smacznego córeczko jedz jajecznicę, bo wystygnie.
Przełykała kęsy ze spuszczonym wzrokiem, uparcie [...]

Do Ciebie
Na świecie znów tak pięknie
Już się tak nie boję o jutro...
Chociaż jutro zawsze jest niepewne..
Jednak pamiętaj, że z życia należy brać to co najlepsze i przecedzać to co nie daje nam radości.
Otaczać się ludźmi, którzy dadzą Ci coś więcej niż samo ich bycie..
Trzeba otaczać się ludźmi, którzy będą z Tobą w czasie złym i dobrym, otworzą swoje ramiona kiedy świat zamknie swoje..
Kiedy świat zacznie Cię atakować oni pokażą Ci co to jest wsparcie
Takimi ludźmi się otaczaj..
Coś we mnie pękło..
Gniew, ból, rozczarowanie..
Ból do ludzi, życia, Boga..
Na nowo pokochałam te zielona pola, tę ciszę i spokój...
Wypełnił mnie pokój, którego tak długo szukałam...
Byłam pogubiona
Pomiędzy tym co czuje, a co chce..
Teraz mogę Ci powiedzieć, że już nie czekam na nic .
Na miłość, na lepszy czas..
Przestałam czekać, a zaczęłam żyć
I to zaczęło mi się bardzo podobać..
Nie czekanie na lepszy zycie ale docenienie tych krótkich, ale jak cennych momentów..
Bo życie składa się właśnie z tych krótkich chwil..
Anna.

Miałyśmy tam jechać taksówką. Poszłyśmy więc na postój i weszłyśmy do pierwszej wolnej taksówki. Kierowca zadał pytanie, dokąd jedziemy. My mu odpowiedziałyśmy. Odpalił silnik i w drogę! Są różni taksówkarze. My trafiłyśmy akurat na rozmownego i podtrzymującego rozmowę. Znalazł się wspólny temat: ogród. A dokładniej rozmowa zeszła na truskawki. Kierowca miał z nami wiele wspólnego. Uprawiał on bowiem też te owoce. Pragnę nadmienić, że w dobie epidemii, miałyśmy maseczki, taksówkarz także. Rozmowa dotyczyła więc tych truskawek. Kierowca pytał się, jakie nam urosły, jak je nawozimy? To była przyjemna rozmowa. Miło się rozmawiało z tym człowiekiem. Gdy dotarliśmy na miejsce, spytał się, czy będziemy miały czym wrócić. Odparłyśmy, że tak. Nasz taksówkarz odjechał. Człowiek ten, mimo nałożonej maski, pokazał nam całe swe dobre serce. Nie ukrywajmy się więc za maskami. Uśmiech, chociaż niewidoczny, powinniśmy zastąpić dobrym słowem oraz czynem.