Ogień i dym. Lód i woda.
Majestatyczna manifestacja przeciwieństw.
Narasta.
W czeluściach uczuć, zagnieżdżona, czekam
aż lód zobojętnienia spłynie na moje ramiona.

Chcę wniknąć swoim ciepłem w Ciebie.
Wtopić się w posągowy chłód,
Rozgrzać ręce.
Przypomnieć Tobie Twoje przeznaczenie,
niewykazujące znamion odosobnienia,
czy uwięzienia w klatce zobojętnienia.

Na przekór sobie i innym odpływam na fali
pulsującego gorąca.
Marznącym deszczem zwątpienia próbujesz
ugasić żar zastygającej lawy uczuć.

Muzo Emocji i Inspiracji,,,”niezakoniecznie”
skutecznie.

moja karma jest ja pedigree
czasem trafi się whiskas
miał miał miał
coś ja kiedyś w sercu
lubię twixa
dwa paluszki w tobie
a tabliczka czekolady
to moja wenus

A kiedy czegoś w nas zabraknie,
drobnej iskierki czy okrucha,
wiatr nocą wyje do Księżyca,
łza bardziej pali, chociaż sucha...

I nagle w ciszy słychać więcej,
i widać wszystko jakby jaśniej,
świat ten sam nadal, jednak inny,
kiedy zarzewie z wolna gaśnie...

Kolorowa panna przybyła.
Odziana w ciepłe barwy,
Niesie ze sobą chłód.
Maluje bajeczne krajobrazy
Swoimi delikatnymi dłońmi,
Całuje nas gorzkimi wargami.
Otula nas swoim pięknem,
Pogrąża w samotnym zakochaniu.
Łagodnie przeczesuje nasze włosy wiatrem,
Odbiera zieleń,
Obdarza złotem.
Uczy pokorności,
Karze surowością.
I odchodzi gdy przychodzi na to czas,
Pozostawiając po sobie
Jedynie chłód.

ciepły wiatr do pokoju wpadł
do szuflady i do serca
wszystkie listy oknem mi wywiał
teraz po ogrodzie lata
zbieram je z trawy
a on w berka się ze mną bawi…

czytam je na nowo
liście zwijam w rulony
papierosy z nich robię
pięknie pachną
podróżą
z której wracam sama…

dym miesza się z powietrzem
wiruje w tańcu ostatnim
dłonie łapią zapach
spalonych wersów
świat płonie w ciszy
nie gaszę ognia łzami…

20.10.2021, środa, 10.50

Nie marnować dni.
Przecież wiem. Z kim. Dokąd.
Chcę i się spełni.

Nie będę płakać,
choć życie rzuca kłody pod nogi.
Nie będę płakać,
nawet jak ktoś źle mi życzy.
Nie będę płakać ,
bo wybuchł niewypał!
Nie będę płakać,
bo ogrania obolałość.
Nie będę płakać,
choć wiatr wieje w oczy.
Nie będę płakać,
dlatego że nie umiem
naprawić coś, czego nie zepsułam.
Nie będę płakać,
w pokucie za winy cudze.
Nie będę płakać,
przez to bo nie chcę całe życie
przepłakać, bo przede mną...
Stwarza się czarną wizję.

Nie czuję wiatru na plecach,
Który pchał by mnie do przodu,
Albo chociaż sygnalizował
"Czas ruszyć się z miejsca."
Tylko piach suchy w dłoni,
Ciężkie powietrze w płucach,
Zostało mi jeszcze jedno życzenie,
Więc powiesz mi wielki duchu z lampy,
Jaka jest różnica między
Egzystować, a umierać?