Ile warte są obrazy?
Nic. Kolory, pixele i fach montażu.
Skłamane tysiące razy.
Malują prawdę kłamstwem dla gaży.
Ile warte są słowa?
Nic. Dźwięk, definicje i żonglerka myśli.
Miażdżą zalewaną głowę.
Pająki ukryte wśród słodkich kiści.
Ile wart jest świat?
Nic. Martwe kamienie i pleśń życia.
Fizyka krat.
Miłość, nadzieja i potem cisza.
Ile warte jest życie?
Wszystko.
Bo Bóg jest na szczycie.
I jest tak blisko.

bierzesz mnie całego
Kiedy tego niechce
Bo kochasz mnie całego
Kiedy tego niechcesz

Żyło i rozkwitało piękne miasto,
Nagle jedna elektrownia wybuchła,
I ludzie rzucili się na pomoc,
Ale ich miażdżąca moc zabiła.

Rodziny zostały bez ojców i braci,
a żony były jak jaskółki bez skrzydeł.
Tragedia zabrała wszystkich do nieba,
Wszystkich, którzy oddali swoje serca za cuda.

zmarszcz czoło
przyjmij myślenie
bo robią cię na szaro
a ty im wierzysz

świata nie zmienisz
ale oni zmienią ciebie
pozwolisz na chip
pesel już masz w dowodzie

i nigdzie nie uciekniesz
gdyż na to pozwalasz
zatem wyjdź na ulicę
i krzycz z innymi

tylko gdzie oni
w masmedia uwierzyli
mózgi wyprane
zombie zombie zombie

To wielkie słowo początku ducha,
Ziarenko piękna i nadziei,
Światło i moc gdy wokół zawierucha,
Ścieżka w kolczastej kniei.
Nagle dłoń moja puszczona opada,
Nogi podcina sznur biegnącego czasu.
Dziecko pożarła barwnej pustki zdrada,
W proch słowo zmieniając szeptem kwasu.
I nie ma już jej.
Cień drży jeszcze chwilę
Tęskniąc do domu, z którego został lej, [...]

Zroszone pocałunkami tęsknoty.
Otulone myśli refleksją białych lilii.
We śnie przemawiają marzeń wizje.
Pustynna samotność ogarnia beznamiętnie.

Śladem mlecznej drogi gwiazd podąża.
Porwany zrywa się rytm pulsu galopem.
.Nucąc nocne melodie na strunach oddechu.
Nie daje chwili wytchnienia w pośpiechu.

W poemacie dzieła porusza finezją wyobraźni.
Wykrywając obce instynkty impulsu doznań.
Tajemniczego ogrodu bram prowadzą złote wrota.
Wąwozami bezimiennego szmeru milczenia.

Balansując nad mroczną przepaścią.
Po sznurze czarnych pereł w ciemności.
Przy pełni księżyca lunatycznie przed ryzykiem.
Utraty miłości życia pali się za sobą mosty.