KIEDY LIŚCIE SPADNĄ Z DRZEW I PRZYJDZIE ZIMY CZAS
A BIELAWĘ ZMROZI SOWICH GÓR TRWOŻĄCY WIATR,
W MOICH SNACH ODWIEDZAŁ BĘDĘ ŚWIAT MISTYCZNYCH MIEJSC
A MYM TOWARZYSZEM BĘDZIE PAN ROZDARTYCH SERC ...

POSZUKAMY RAZEM JEGO STRZĘP,
POZSZYWAMY NICIĄ, CO JAK STAL
JUŻ NA ZAWSZE MOCNO ZŁĄCZY JE
ABYM NIGDY JUŻ NIE DOTKNĄŁ DNA ...

JUŻ ODESZŁY ZMORY, KTÓRE POTARGAŁY JE,
WIĘC JUŻ NA SPOKOJNIE JE ODNAJDĘ W ŚWIECIE SNÓW ...
PAN ROZDARTYCH SERC ZA RĘKĘ POPROWADZI MNIE
BY W MEJ PIERSI NOWE SERCE MOGŁO ZABIĆ ZNÓW ...

Kolorowych promieni
Z rąk nie wypuszczę
By stać się okręgiem
Z tęczą w oczach

Użyję szklanej kuli
By zaczarować słońce
W kroplach deszczu odbite
Powietrzem rozsypane...

Piękna do bestii rzekła
Bakteria swoje dodała:
I ja i ja jestem wspaniała cała
Gwiazda błyszcząca na niebie
Blaskiem świeci - spełnia marzenia
Ona rzekła od niechcenia
Błyszczę na niebie życie całe
Czy to nie jest wspaniałe?
Wirus dotknął czułej struny:
Popatrzył ciszą...przemówił ciszą
Wiedział że z wiatrem przeminie [...]

Pośrodku miasta
W parku pełnym ludzi
Szukając drogi
Stoję

W myśli skłębione
Zakrada się strach
Bezradność
Nie pamiętam

Kilkaset klatek
Przenika przez umysł
Tracę grunt
Słabnę

Przytłaczający gwar
Zamykam oczy
W głowie niepokój
Lęk

Nie widzisz mnie
Nie proszę
Nie umiem
Nie wiem

tak bardzo czuję
widzę
znajduję cię wszędzie
twarz w chmurach
ramiona w zarysie drzew
głos w szumie wiatru
dotyk w strudze wody
zawsze przy mnie
wiem że to złuda
że nie ma cię tutaj
pozwalam myślom karmić serce
nadzieją
jeszcze kiedyś jeszcze choć raz
jeszcze zawsze
ołowiane niebo spada na głowę
jeszcze nigdy czy już
i wiem że nie ma mnie
tylko horyzont zdarzeń

Wygaszam siebie jak ekran
Zostawiam ślad zagubiony
Sen dotknie skrawka tych ran
Co kawałkami jest kruszony

Dzień już światła nie wnosi
Przychodzi szarość i ból
Uśmiechu już twarz nie znosi
Wszystko to rana i sól

Ciężko jest podnieść wzrok
Otrzepać niechęć i nicość
Unieść chęć i zrobić krok
By nastał dzień i wszystkość...
************************

Na głodzie niedostępnych myśli,
trudno jest marzyć.
Na głodzie niespełnionych marzeń,
trudno jest sobie wyobrazić.

Na głodzie tęsknej słoty,
pusta jest rzeczywistość.
Na głodzie niedostępnych pragnień,
śni się na skraju zjawy.

Nigdy nie wiadomo czym jest
prawda, a co jest kłamstwem?
Na skraju nadmiar myśli
wywołuje frustracje.

Na skraju czarnej rozpaczy,
wisi się nad przepaścią desperacji!
Na skraju silnych emocji,
jest się wrakiem człowieka.