smutku wcale mi nie brakuje
pamięć wyparła smolne lata
choć na(stroje) różne kolory
wybieram czerń
pasuje na każdą okazję
do tego

kocham czarne spojrzenie
nie wierzę że budzi lęk
a gdy smutek w głębię oczu zagląda
kieruję wzrok na ciebie
nawet jeśli ciemność oplata i
cieniem skradasz

czekam na każde widzenie

©Krystyna Anna Szklarczyk
20.05.2019r.

Uszko Dzi(e)ło mi się....

Na boku wiersz piszę
Blady bardzo, aż biały
Strach czytać, to dzieło
Przewrócę się na wznak
Gdyż chyba mnie pogięło

Rybka Pipka coś mi płacze
- Coś śmiesznego dziś zobaczę?
Chcę się pośmiać, powygłupiać,
Aż dostanę skrętu brzucha.

Rybka mieszka w swym akwarium,
Nie jest to oceanarium
Ma trzy ściany i podłogę,
Filtr jej ciągle miesza wodę.

To historii jest początek,
Będzie z tego fajny wątek.
Dopisz swoje cztery wersy
Niechaj wierszyk będzie lepszy.

Na zachętę masz już moje
W odpowiedzi wpisuj swoje
Niechaj się historia buja
Na nas wszystkich nie ma... (no i tu właśnie brakuje rymu...😂😜)

Spadła na mnie kropla zimnej wiosny
Przewiał lekki, chłodny wiatr
Słońce nieśmiało zatańczyło na licu
Szepcząc: "połóż się"
Czy to już chce mnie ziemia?

Żeby ktoś tę kroplę starł ze mnie
Szyję otulił szalikiem
Ja sam nigdy tego nie zrobię
Nie pozbawię Cię tych romantycznych gestów
Możliwości, byś mi rzekła:
"ta ziemia to zdrada"
Jak matka
Moja kochana
Ostatni bastion dzieciństwa

podobno było słońce

po­dob­no niebo było
i aniel­ski szept trosk
umęczo­ny twoim krzyżowa­niem

po­dob­no słowa były
spi­sane nat­chnione święte
byś był gotów

i oto znów jes­tem [...]

Sam tak zimnem drży,
Pan - srebrzy wśród wszystkich gwiazd,
kołysze sny, czas.

Wybacz, kolejny raz uciekłam,
potulnie skryłam się za swoim milczeniem.
Być może wyzbyłam się odwagi...
Czy ma to jakiekolwiek znaczenie?

Dziś tkwię w tym uczuciu,
jakoby o wiele trudniej przychodziły słowa.
Być może zgubił się ze mną sens.
To już nie to,
to już nie ta rozmowa...
Czyżby to pewność?

Wybacz więc,
bo kolejny raz zwątpiłam.
Być może, dla mnie to wciąż zbyt wiele.
W pełni wolna,
więźniem we własnym ciele...
Czyż mam uwierzyć w przeznaczenie?

Gryzę się w rękę, biję się z myślami
Od kiedy życzyłaś mi życia
Usłanego różami
Zrodzony na ten świat na nowo
Byt swój ozdabiam akompaniamentami
Prostą prozę codzienności składam
Zostałaś mi w sercu między zwrotkami
Już tylko ja kreślę nuty
Wybierając między rytmami
Krwią skaleczonych palców
Ubrudzilem stos z brudnopisami
Że też nie chciałaś być wtedy przy mnie
Zamiast życzyć mi życia Usłanego różami

Ciemność przeszywa moją duszę
URATUJ MNIE PRZED TYM
Nie muszę czuć się bezpiecznie, żeby się nie bać
KIM JESTEM
Odnajdź mnie na brzegu zapomnianej rzeki słów, tam ostatni raz
BEZ CIEBIE
Rozpalę ciało, zgaszę życie

Nie chcę zapamiętać żadnej chwili
Niech ten czas już minie
Robi się niebezpiecznie
Nie mów mi, nie kontroluj mnie
Pasuję - szukam awaryjnego wyjścia
Coraz mniej mnie - jakieś pół
Nie będę płynęła pod prąd
Na moje oko latasz za wysoko
Chętnie deser zamienię na zemstę