Miejsce dla Twoich myśli

A mówiłeś,
że zawsze będziemy razem,
że jestem dla ciebie ważna,
że nie umiesz beze mnie żyć…
A więc to były kłamstwa?
Odszedłeś tak nagle, bez słów.
Do dziś nie wiem – dlaczego.
Czekałam codziennie,
myślałam, że wrócisz…
I cóż były warte twoje słowa?
Na nic się zdały twoje obietnice.
Muszę nauczyć się żyć od nowa.
Twoje słowa,
tyle słów…
A wszystkie rzucane na wiatr.
Runął mój most do marzeń,
rozsypał się jak domek z kart.

Cze­kali na Siebie w ciem­ności duszy
w zam­rożonej ra­dości.
Cze­kali na na­rodzi­ny wscho­du i zacho­du słońca.
Już oczy za­mierały gdy los złączył dwie nadzieje.
Spot­kał dwa umysły,
dwie dusze piękne na roz­drożu życia,
dwa ser­ca jeszcze pragnące kochać.
Dwie nieod­gadnione emoc­je,
którym cze­goś już w życiu bra­kowało.
On i Ona -
in­ni i tak bar­dzo po­dob­ni
w ich głębi spoj­rze­nia,
prag­nieniu sma­ku do­tyka­nia.
Wglądu w siebie ,
w niepo­hamo­wanym pędzie po­now­ne­go poz­na­wania.
Z po­ranną myślą o wspólnym dzień dob­ry,
o is­to­cie słucha­nia , pi­sania, mówienia
da­rowa­niu so­bie chwil uniesienia,...

W palce cię wezmę
dojrzałą czereśnię,
całkiem niespiesznie,
zębami na sekcję.

Napięta skórka
rozkoszy natłokiem.
Rozlej się w ustach
soczystym, swym sokiem.

Miażdżąc zachwyty
wyczuję dosadny,
w miąższu ukryty
zębom opór twardy.

I zanim przełknę
łapczywie ekstazę,
odczucie piękne
na długo zostawię.

Obudzić się w deszczu,
wrosnąć w ziemię,
pociągnąć soki,
wziąć tylko tyle ile potrzeba.
Uśmiechnąć się do słońca,
pokołysać na wietrze,
nacieszyć ciepłem,
a potem...
porzucić myślenie,
porzucić oddychanie,
rozpłynąć się w pamięci.
Zniknąć przed zimą.

i jak mam mieć
wszystko
kiedy nic

to ten sam ból o świcie

teatrzyk
emocjonalnie wymiętych kukieł
z rozbitej o krawędź snu
porcelany

nie zapomnij tylko
wyciągnąć ze mnie gwoździ
co jeszcze szepczą
pustym otchłaniom żył
że już nikt

nie przedrze się głębiej

i tak sobie myślę
że chyba trudno

trudno mnie kochać.

mieliśmy powoli się rozejrzeć
między sobą
poukładać kluczowo
słowa dobrać do pierwszych wrażeń
nie spłoszyć najcichszej nadziei

wyczuwalnie od początku
chcieliśmy sięgnąć po odrobinę więcej
dotknąć łatwopalnych punktów

bliżsi sobie o kolejne zdanie
współrzędnie określamy siebie
w granicach niepoprawnych zamyśleń
ze stałym przyspieszeniem
dopowiadamy się wzajemnie
bez warunkowych wątpliwości

kończymy rozmowę
przełykając niepotrzebne tak i bardzo
w przytulnej ciszy
wymownie objęci

Nauczyłeś mnie czytać myśli, nie tylko innych
Ale przede wszystkim swoje
Pokazałeś świat
Z drugiej strony płótna
Dlatego,
Zostań nie na chwilę, na zawsze
Zostań moim przyjacielem, nie tylko wczoraj ale również dziś
Zostań jeśli potrafisz, ot tak, po prostu...
Chcę czuć bicie Twego serca
Nie tylko gdy zamknę oczy, ale również gdy je otworze...
Dlatego,
Zostań i nigdzie nie odchodź...

Na gwieździstym firmamencie
Księżyc zawsze świecić będzie
z wszystkich gwiazd najmocniej tak
jak mą lubą kocham ja.

Na bezchmurnym nieboskłonie
tak jak słońce świeci to jej
moje serce świecić będzie ...
tak najmocniej ... zawsze ... wszędzie ...

💝 Dla Joasi 💝

MAMI

Codziennie otwieram się na nowo
odnajdując Ciebie

Tyle mi pozostało
cień drżący
kilka popękanych jak boląca dusza zdjęć
zaręczynowy pierścionek z okiem karminowym

Te przecałowania...
jeszcze wiszą ojcowskie koszule
na jednej ostatni Twój ślad
w jego ulubionym kolorze

Nocą
serce rwie a cisza brzęczy kroplami rosy
wówczas nad snem czuwasz
niczym Matka Boska z obrazka
tęskniąc i ciesząc się oczami

jak niezapominajki

Sylwia Pryga