Człowiek jest jak strączek groszku, cały czas się wyłuszcza...

Święta cierpliwość z rozbitym jajkiem obchodzi się jak z jajkiem.

Dzięki różnicy poglądów mamy o czym rozmawiać.

... co powinno łączyć, a nie dzielić. Takie przemyślenia po świetnym spotkaniu i wymianie cennych doświadczeń z Nają!

Teraz nie ma już nic więcej jak hektolitry kiczu, który zalewa nam świadomości. Teraz twórca staje się kiczem, porusza i wypływa pomiędzy jego meandry tandety, naiwności, nadziei i bolączek. Teraz twórca, by dalej tworzyć, być oryginalnym, sięga po kicz jako pierwsze, co może posłużyć za narzędzie twórcze. Dzieję się tak, bo jest to proces naturalny. Poszukiwanie oryginalności jest już kiczem, mainstream'em, zabiegiem bardzo oklepanym, jak wypełnione kiczem hasła. Twórca ma jednak pewną misje. Tonie w tym kiczu, daje się porwać i ponieść, by wyłowić z jego dna perłę.

..promień przeciska się
przez szparę w zasłonach,
zegar miarowo tyka
z pośpiechem..
pokój przygarnął
słoneczne ramiona
by sen lekki jak piórko
na Dzień Dobry
skonał..

Ten, kto przejdzie przez piekło i przetrwa patrzy w płomienie z uśmiechem.

— Pasma tataraku, spowite płaszczem nocy, napawały mnie infernalnym przerażeniem. Cóż za licho mogło się w nich czaić, zakonspirowawszy? — spytał zaniepokojony spacerowicz.

Człowiek winny siedzi zawsze w cieniu
a niewinny z odwagą patrzy w słońce ☀️.