Miejsce dla Twoich myśli

Przez tamte wszystkie chwile,
gdy byłeś ze mną ty,
ziemia tonęła w kwiatach,
piękne to były dni.

Słońce świeciło jasno,
wiatr muskał nas po twarzy,
słuchałam szumu morza
biegając boso po plaży.

Ptaki śpiewały w ogrodzie,
gdy piłam poranną kawę,
żaby dawały koncert
wieczorami nad stawem.

I przyszedł taki moment,
gdy powiedziałeś mi,
że pójdziesz inną drogą,
a ja mam zamknąć drzwi.

Zamknęłam drzwi i serce
i wyrzuciłam klucz,
nie spotkam ciebie więcej,
na zawsze żegnaj już.

Całuję twoją delikatną dłoń
podobną różanym płatkom
i szyję wonną jak konwalia o wschodzie.
Usta twe swymi dotykać chcę
aby z lubością radować duszę
i oddech zespolić
w nektarze ambrozji .
Me tchnienie namiętność uwalnia,
z radością trwania w tobie
na dobre i złe-
czas mary pozamykał.
Piękna moja- podróżą dotknięta
nie lękaj się tego co przestrzeń
w czasie przyniesie
gotów jestem iść wszędzie,
gdzie ty będziesz- tam ja będę.
do końca
nie proszę o nic więcej...

pod baldachimem prześcieradła na gumce
kryje się nasza łajba,
nie mając nic prócz siebie i okrycia,
co wieczór szykujemy się do nocnego rejsu,
łajba zmienia się w tratwę albo transatlantyka,
czasem prom do zimnych Helsinek,
wtuleni w siebie dzielimy los titanica

przecież mamy ochotę na ciszę

wygodnie się rozsiądzie wokół
nas do siebie zbliży wymownie
zamyśli bez zbędnych pytań

będziemy się delektować kęsami
przygryzać chwile
nabierać się w usta
z zamkniętymi oczami
ciszej
jeszcze

można posłuchać samych dłoni
bez obaw wyznają nagą prawdę
odsłonią dwie strony księżycowe

sonaty rozpłyną się nam pod palcami
uciszymy niecierpliwe westchnienia
bez słów zrobimy sobie to kochanie

Miałem piękny sen,
a może to ja­wa na śnie, we dwo­je-
szedłem z aniołem.
Swym ak­sa­mitem głosu uno­sił bos­kie słowa:
jes­teś dla mnie czuły,dob­ry ta­ki kocha­ny cały.
Mój ta­ki,
bez które­go dzień się nie liczy.
Wieczór ma smak i od­dech twoich myśli,
a spot­ka­nie jest tak pełne po­wabu-
jak spotkanie z Amora naznaczeniem.
To jest jak­byś całemu światu chciał po­wie­dzieć-
jes­tem tą chwilą szczęśli­wy.
Two­je ser­ce śpiewa-
pot­rze­buję Ciebie
Myśli wyszu­kują pejzaże tej miłości.
Jes­tem jak uczeń-pil­ny,
uf­ny -wierzący,
Uczę się Siebie,
chcę za­pamiętać do­tyk,
gdy tak de­likat­nie bie­rzesz mą dłoń-
sta­ram się mil­czeć-
byś wie­działa ze słucham,a ob­ra­zy la­su śmiejąc się mówią -
jak dob­rze że jes­teś..

Rzęsy

Ku wam moje oczęta
Składam hołd siły
Bo to wyście
Mnie porwały i urobiły

To spojrzenie ulotne
A potem mrugnięcie
Jakby od niechcenia
Filmowa wręcz to scena

Czy nie piękne
Są takie chwile serc uniesienia
Zawsze kiedy poruszam
Sensu istnienia

Pozdrawiam flirciarzy i flirciarki 

Czy życie jest…
bajką
piękną balladą
przelotnym kaprysem
powieścią
melodramatem
A może życie jest…
pięknie
ubrudzonym
kwiatem
poezji

schowana ocieram się o gęsty mrok
podniecenie to
czy strach

jedna
druga kropla
żłobi własny bieg
w spokojne jeszcze serce lekkim drżeniem
wdziera się tętent koni
coraz szersze źrenice napędzają dech
a skóra niczym mgła paruje zapachem ziemi [...]

nie odejdę od razu
zapamiętają mnie drzewa
gdzie szukałem cieni
kamienie oparte o troski
kwiaty zwłaszcza róże
pośród których szukałem zaklęć miłości

i może jeszcze ktoś z ludzi
z którymi wymieniłem
zwykły uścisk dłoni