Tym razem
Anioł śmierci
Nie był spektakularny
Nie posiadał skrzydeł
Nie był nawet wysoki
Nie grały mu bębny
Ni pomruk złowieszczy
Trzask kości łamanych
Bez gromów niebieskich

Nie było wojny
Krwi lamentów i trwogi
Anioł był kobietą
Z delikatnymi dłońmi

Poszła zwyczajnie
Bo chciała zarobić
Pielęgniarka szczepiąca
Co nie pozna swych ofiar

Stałeś się dla mnie cudem 
budzącego się po nocy dnia.
Dużo egzaminów zdałam w życiu.
Wiem jak zrzucać szaty zwątpień
...bezcenny widok.
A Teatr Życia jest jak hak w szatni
przepełniony nicością  codziennego
dnia i przenoszonych pragnień.
Nie udawałam zachwytu.

Porwał mnie mimo chodem.

Miałam być pewnikiem abyś
nie musiał zostać na koniec z ręką
w nocniku? Sceptyku.
Jesteś?
Czy tylko próbujesz być sobą?

Człowieku z sorbetowym sercem
z  malinowego chruśniaku.
Jem maliny, smaczne są -
Jesteśmy.
Doceń to.

wino rozlane przez nieuwagę
spłynęło ciurkiem z blatu biurka
obficie na klawisze klawiatury
na niepożądany efekt nie było
trzeba dłużej czekać gdy Z z Y
zamieniło się kolejnością

Ł pijane do nieprzytomności
film się urwał nagle zgubiło ogonek
B dostało czkawki pijackiej
C nie mogło ustać na nogach
A zaszumiało dziwnie w głowie
D dopadły pawie torsje

Ó zapomniało czy ma nad czołem
kreskę czy kropkę a U zwykłe
było pewne, że jest literką N
P straciło kontrolę nad klawiatury
całym porządkiem

S wychyla się [...]

jeśli pójdę do nieba
zobaczę również świętych
którzy palili ludzi na stosie
zatem
gdzież świętość

dobrze powiedziane
że Bóg wybacza grzechy
i dlatego tam są

nie ma nikogo bez skazy
a umyte ręce
i tak zabrudzą się

rączka rączkę myje

a figura nie parzy