Jest coś, a nie
Jest ktoś, a nie
czy to coś
czy to ktoś
niepokoju oś
nie w pokoju,
w kuchni
woda, zlew
kap, kap, kap
nie ma pokoju w kuchni
gasssssss [...]

Zamknęłam ją
w najgłębszym zakamarku
duszy...
opadły żelazne kraty...
tępo zazrzytał zamek
i łańcuch dzwonił i dzwonił ...
pętając coraz mocniej
gdy się szamotała
zdziwona
zdradzona...
Nie już nie możesz istnieć...
Zrezygnowana zmarła
nie dowierzając ciągle
że czeka ją tylko zapomnienie.

Aż nagle po latach...
Dotknąłeś słowem
A ono roztrzaskało
Tamto więzienie ...
Niepotrzebnie?

czy życie będzie trwać
przecież nie ma nieskończoności
perpetuum mobile
wprawienie czegoś w ruch
początek początku
tutaj
pewno ręka boska
się wtrąci
i będzie wieczność
podana z nieba
[...]

Pijana rozkminka

Straszą mnie piekłem...
A to jest tu na ziemi.
Wolę kochać - rzekłem
I jestem pełen nadziei
Choć ona coraz mniejsza
Ta chwila z filmu wyjęta
Segregacja dzisiejsza
Jest niepojęta
Szczepiony życiem jestem
Pięknem przyrody i pomocą bliskiemu
Gdzie ten Bóg ze swoim jestestwem
Pomaga każdemu... Bogatemu.
W kasę odziani dysydenci
Z religią wszelakiej maści
Ten świat was zakręci
Pieniądz was namaścił...

Dopóki mnie nie zapomnisz będę próbować.
Nie będzie nikogo kto wysuszy mi twoje usta.
W środku i na zewnątrz.
Nie będzie nikogo, kto obnaży moje imię
Jakiegoś popołudnia.
Aż tak bardzo o mnie zapomnisz
Że nie będzie jutra ani niczego potem
Dopóki mnie nie zapomnisz będę próbować.

Nie będzie nikogo, kto obnaży moje usta
Jak twój uśmiech [...]

Niedziela
...
A jeśli zbłądzić będzie mi dane
Miłości Ty moja...
Nie zapomnisz o mnie póki nie skonam?
Zachodzę w głowę - zadaję pytanie:
Czy to jest przyjaźń...czy...?
...
Odpowiedzi znajduję - kilka
Są jak podróż przez ocean...
Nie ma wśród nich złego wilka [...]

w ułamku sekundy pojawiłeś się znów
w moim śnie głodny dotykałam Cię

bez tajemnic spijałam miłość
w stanie czuwania podświadomie

czując każdy skrawek ciała
miałam Cię na wyłączność

nie wiedziałeś o tym...

odlatują
trzepocąc rozpostartymi skrzydłami snów
kolorowe ptaki
zamknięte w nieskończony
klucz

zamknąć
zostawić co boli w gęstej mgle poranka
zniknąć za rogiem w odświętnej ciszy niedzieli
rozerwać klucz
już nigdy nie wracać