Zerwane korale w nawale obłych łez
Wypalają sine ślady.
Czasem nie ma rady,
Nie zmywa ich nawet chrzest.

Pamiętać nie jest w cenie,
Tego niestety bursztyn nie wie
Chłonąc ważki w nieważkim pogrzebie,
I żywą wciąż śmiercią się mieni.

Godzin lepkość słyszysz w szumnej ciszy, [...]

rudym odcieniem
czerwony kier
rzuca liśćmi
chłosta wiatr
wachlarzem
po twarzy
dojrzałe kasztany
najlepsze na placu
Pigalle

Kiedy zobaczyłam Cię
po pierwszy raz
Nie poczułam
zupełnie nic
Kiedy ujrzałam po raz drugi
jakby ktoś reanimował moje serce

W te dni brązowo -bursztynowe
Korony drzew w ochrę ubrane
Płyną niczym łajby na wietrze
Ich sternikiem jest sam październik
Słońce jest już coraz cięższe
Na miedzy przystani- szary kłębek
Palona sjena pląsa sobie z listkami
Owoce kaliny całe pąsem oblane
W wysmukłym bukowym gaju
Tycjan ziemi suche noski rozdaje
A ja chodzę i chodzę i stąpam
Po amarantowym dywanie
W zaczarowanym ogrodzie
Zamieniając kadry w krajobrazy
Klatką w obiektywie po klatce

zagubiony w jesiennym tłumie
oczekiwał zmiany światła
gasnacy blask oczu
drżące dłonie
tylko tyle zostało
człowiekowi z ulicy

rozklekotany wózek dzieciecy
dla niego pełen skarbów
dla przechodnia pełen śmieci
[...]

patrzę na człowieka
widzę w nim anioła
czuwa nad innymi
podpowiada słowa

ochrania, zabiega
na skrzydłach unosi
tu powie: " przepraszam"
tam z dołka podnosi

obojętność mu obca
nie odmówi, gdy trzeba
wątpliwości nie ma
że zesłany z nieba

obudzony w nocy
otworzy, nie zwleka
znacie te anioły
o twarzy człowieka?
A. S.