wymykam się do odrębnego świata
nikt o nim nie wie i się nie spodziewa
wymykam się cicho po kryjomu
nikt tam nie ma swojego wglądu

mam taką odskocznię własną
tutaj nikt mi nie przeszkadza
i w chęciach nic nie ogranicza
oddaję się cała bez granic
tylko tutaj nic mnie nie zniechęca

tylko w niedostępnym świecie
jestem sobą nie kryjąc prawdy
w wersach napisanych w emocjach
w nudnej monotonii nie ściemniam

niczego co mogłoby być nonsensem bez końca
w codzienności poszukuję niuansów
w brzydocie obecnym tle wydarzeń
curriculum vitale analizuje wariograf

przestrzeń przetrwania
jest skończona
błękit na miarę ziemi
wytarty w równowagę
wabienia i ukrycia

między przeciwnymi kierunkami
okamgnienie
pod maską czerń
melancholii
[...]

gdyby Bóg ateistę nawrócić chciał
dwa razy okazję takową już miał
pozwolić by całkiem go okiełznała
kobieta która chęci ku temu miała

a tak posmycki zbój bombki strzelił
ich szampan korkiem nie wystrzelił
oboje innym dali słowo uświęcone
kobyłka i ogier u płota postawione

czekać im tylko aż płot się rozpadnie
lecz kiedyż to będzie, któż to zgadnie
może by ktoś im tak trzecią szansę dał
gdyby Bóg ateistę nawrócić chciał.

[takim dwojgu, co z nich już dwa razy "przeznaczenie" zadrwiło]

Cieszę się, że jesteś dumna
Wybrałaś swojego mentora
Chcesz być rodzinna
A jednocześnie wspierasz demona

Dziś jesteś najwspanialszą córką
Wczoraj ja nią byłam
Nawet na komplementy zasłużyłam
Tydzień temu innej opłacił wesele
A jeszcze wcześniej zazdrościłaś bratu
Auta, wakacji

Nie zapominajcie, proszę
Jak go żegnaliśmy milion razy
Całe życie pełne jego zarazy
Samotność dookoła
Na zewnątrz nam matka spała
Do pokoju się wtaczał
Rczał, przepraszał
Nastepnego dnia,
Naszego brata koleżanki spraszał

Na co pieniądze,
Jak my DDA.

Witam w moim świecie, w Onyrii...

( ....) utwór ten zmasakrował mi duszę, ciało, całkowity porządek mojego myślenia...przewija się w pętli nasty-raz łzy lecą mi po policzkach w odkrywaniu kolejnej minuty tego utworu a wokal totalnie oszalał w mojej głowie...
Historia mojej przeszłości...
Jest luty - kolejny miesiąc z Ivanem styczeń otworzył 2023 rok a może to grudzień rozlał Mirage....
I płynę unosząc się do Ciebie " kochanie "....

Przyglądam się w duszy tęsknocie za życiem,
którego nie miałem. Po plecach klepie mnie starość.
Mówi, że i na to czas przyjdzie.

Dlatego stawiam prężne kroki,
uśmiecham w tłumie gapiów.

A w myślach?
Z kubkiem kawy wychodzę na werandę,
by spojrzeć na stos drewna, które należy porąbać.
Coraz mocniej cenię sobie proste rzeczy,
zwyczajne sprawy.

Kromkę chleba z masłem
i jak do mnie mówisz.

zdarzyło się pewnego razu
i trwało to tylko godzinę
że myśli ludzi wyszły z głów
te brzydkie i te nieuczciwe

były widoczne i czytelne
jak teksty pieśni w kościele
nad każdą głową widniał slajd
obnażał innym wiele

a to, że Zośka nie kocha męża
że Karol okłamał Janka
że sąsiad bije żonę
ta Zośka to jego kochanka

że Krysia w ciąży jest
i sama nie wie z kim
że Jola myśli o innych źle
a swoich nie widzi win

podczas spotkań i rozmów
usta mówiły jedno
a nad głowami rozmówców
czytano słów tych [...]