sto tysięcy miłości
które są
skryte i nie
mają moc tą

zawrotów można dostać
że tyle ich na świecie
ty miłość
i ona
i dłoń rękę splecie

sto tysiące miłości
kochania nie braknie ci
wyjdź
przytul
pokochaj
a spełnisz swoje sny

stała na piasku włosy mierzwił wiatr
chmury sunęły w dali czerniał las
uśmiech na twarzy przykrył nagły cień
już mnie tu nie ma nawet jeszcze mniej
ja wiem że to się nie zdarzyło nigdy
jej przecież nie ma
a mnie jeszcze mniej
ciemność pożarła światła wielkich miast
palił się ogień jeszcze tylko w nas
gdy zbladły gwiazdy niknął nocy cień
czasu zostało w ciałach jeszcze mniej
już wiem że to nie mogło
nigdy się wydarzyć
jej przecież nie ma
a mnie jeszcze mniej

Czas uczy cierpliwości.
Od kołyski aż po kres życia.
Chwile dopadają bezlitosne.
Cierpliwość zawsze popłaca.

Póki lata młode i płoche.
Nie żałuje się czasu.
Na naukę i na analizę.
Tego co w życiu spotyka.

Gorzej kiedy czas
przez palce przecieka!
Jak woda przez sito.
Archaika nie chce czekać.

Gdy bruzdy na twarzy.
Srebrny pył na głowie.
Doznanie, że coś umknęło?
Przez całe życie uwadze.

Wehikuł czasu nie istnieje.
Lat nie można cofnąć.
Jak taśmy na kasecie.
Życie dane tylko jedno.

Porzucona niczym pies
nie potrzebna ci juz jest.
jak kosc stara...
w oczy cie uwierała...
uszy opuscila
ogon podkuliła
siedziała
czekała
całkiem zamilczała
wróciłeś
przytuliłes
ona juz "umarła..."
juz nie bedzie taka sama...