Zeszyt Z humorkiem, yetick

Oj, Maluśki, Maluśki...

mędrcy klękają w stajence,
głupcy na salonach królują,
a Tyś Boże dla wszystkich
- stał się człowiekiem...

popołudniem życia
częściej oglądam fotografie
w stawach coś mnie strzyka
zadyszka łapie
włos sam sobie stał się fryzjerem
sam się rozjaśnia i spada z żelem
policzki ze skórą już niemłodą
chylą się, witając się z brodą
na szyi jakby przybyło skóry
harmonijki widok tworząc ponury
bicepsy jak dwa puste hamaki
kołyszą się, gdy coś chwytam, coś łapię
powyżej pępka uwypuklenia
skąd tam się wzięły?
pojęcia nie mam
a tylna strona?
tu jakiś cud
czyżby to z góry spłynęło w dół?
spodnie za ciasne
gumka uwiera
raczej spódnicę teraz ubieram
nad paskiem fałda oponą zwana
luźniejszą bluzką kamuflowana
i tak ze szczupłej, drobnej damy
stałam się kopią kochanej mamy

dziewczynki uwielbiają piękne lalki
a chłopcy rasowe samochody
potem następuje całkowita zmiana zainteresowań

Myślałam...Myślałam i się rozmyśliłam;)
Spojrzałam w lustro i pogratulowałam sobie, że się w nim niczego nie doszukuje. Nawet uśmiechnęłam się do swojego odbicia, niech czuje, że jest akceptowane. Bez sztucznych rzęs, botoksu, ostrzykiwań...Skansen można by rzec. Niedługo będę w mniejszości, bez tatuaży i innych nieodwracalnych upiększeń. Lustro to "wróg", który szepcze i wpędza w kompleksy. Dobrze jest szukać akceptacji w zakochanych oczach partnera, dziecka, rodziców...a najlepiej pokochać siebie, gdyż przecież "nikt nie jest doskonały"...

"Cześć! Czy mogę Cię zjeść?"
Przez chwilę przeleciał mnie dreszcz. Fajnie odczytać smsa z rana od nieznajomego. Czy to była pomyłka? Nie myślę o tym. I cały dzień uśmiecham się do świata...