Zeszyt WYJĄTKOWE , odrey

Oaza

Idę, stawiam niepewne kroki chociaż czasami świat wcale mi się nie podoba.
Maluję go trochę niezdarnie, starając ukryć czarną przestrzeń.
Wychodzenie do ludzi wcale nie jest fajne ale się zmuszam.
Zmuszam się do tego by nie pozostawiać siebie z samotnością.
Cisza w mojej głowie nie jest nieznośna jest oazą tam gdzie wszystko ułoży się w szczęśliwy koniec.

Miłość to nie burza szczeniackich uczuć, które prędzej czy później ulatniają się, to nie płytki seks ani trwanie przy nim kiedy wszystko gra. To coś o wiele, wiele więcej. Składają się na to miliony uczuć i przeżyć, miliony myśli i obaw, miliony trosk i obecności, dostrzeganie wad i bezwarunkowe akceptowanie ich. To straszna tęsknota, która nie ustaje nawet na chwile. To strach, bo kocha się tak bardzo choć w głębi nigdy dotąd nie było nam dane tego zaznać. Być kiedy to potrzebne, czyli zawsze. Nie opuścić nawet na krok, będąc od siebie daleko. Trwać i przetrwać.
Miłość to wszystko, co zostaje wciąż niewypowiedziane, ale istnieje między nami.

Kocham Cię Pat, jak cholera

A o cokolwiek chodzi, nie bierz tego tak poważnie. Bardzo rzadko jakaś rzecz jest długo poważna. Naprawdę. Szczególnie nocą. Noc przesadza.

Tęsknota i czekanie to prawie równoznaczne odczucia,
pod warunkiem że,
czekając się tęskni, a tęskniąc czeka ...

ற∂ℓgosi∂...