Zeszyt Wyjątkowe, MoonSoul

piękna kochanko
mieszkanko mych snów
wchodzisz gdy noc
zamyka drzwi

pomału zrzucasz
dnia ubranie
niczym bogini mroku
naga stajesz
w blasku księżyca

tak realna
niczym wiatr szumiący za oknem
obiecujesz chwile
zatopione w rozkoszy

nim przyjdzie świt
otocz mnie skrzydłami swych ramion
kochanko mych snów
i pozwól na ten krótki czas
zapomnieć ...

I chciałbym tak
chciałbym...

Gdy mi odejść przyjdzie
żebym szepnąć mógł ci do ucha
zasłużyłem na cię

Gdy mi odejść przyjdzie
żebym uśmiechnąć się mógł
zasłużyłem na cię

I chciałbym tak
gdy mi odejść przyjdzie...

W blasku księżyca wędrowała o zmroku;
samotnie, w ciemnościach.

Były to pierwsze dni nowego roku;
posmakowała życia, wyszła z ukrycia.

Wędrując wzdłóż ulic mrocznych,
bielą zdobionych - odkryła sens lat odbytych.

Na powiew wiatru instynktownie swe powieki zmróżyła
i w świetle tej nocy zaginęła.

noc wydaje się nieskończenie długa
i smutna, niczym kobieta
pogrążona w smutku
po utracie ukochanego

i tylko wiatr leciutko porusza
firaną, gdy kolejne krople spadają
na ostatnie kwiaty
tego roku, a księżyc
rozdając pocałunki
konarom drzew, przygląda się
splątanemu życiu człowieka

poprzez scieżki
samotności
góry pragnienia
biegnę do ciebie
pełen miłości
i miłosnego spełnienia

droga ma niełatwa
by do ciebie dotrzeć
ale gdy już dojdę
zanucę z radością
imię twe uniosę
ponad codziennością

a serce rozświetlę
zwiastunami słońca
gdy już cię
odnajdę pokocham
do końca

nie chcę swych uczuć
wyrażać słowami
słowa rozwieje wiatr
po świecie
ma miłość
uniesie nas ponad wiekami
i zakwitnie w młodości
kwiecie

Noc nie jest ucieczką od błędów
kołdra nie przełknie problemów
stworzonych przy słońcu niepotrzebnym
rekin nie ucieka bez ogona
coś ciągnie rozrywa coś
Daleko oczy chowające bezdno
odpłynie zginie na morzu i chmurach
pióra odpadły z niedożywienia
Niemoc
kołdra bez poszewki
otumanione zapachem
w oczekiwaniu na cokolwiek

w deszczowej oprawie
odpoczywać uczy nas jesień
całkiem przyziemnie
w domowym zaciszu
...
przyjemnie

Jestem. Jeszcze nie wiem, jaka będę. Może lepsza, a może gorsza. Wtedy też mnie spróbuj pokochać.

Z cierpieniem jest jak z dziurą w ścianie - wypełnisz, zaszpachlujesz, pomalujesz i nikt nie zauważy. Jednak ty i tak wiesz, że tam była.