Zeszyt Wspomnienia, preczzpadaka

Bo najbardziej nie cierpię wolnego czasu, kiedy budzą się wspomnienia i odżywają obawy o przyszłość.

Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez, niż wspomnienia o tych złych?

Cofam się pamięcią do chwili, kiedy się to zaczęło, ponieważ wspomnienia to jedyne, co mi pozostało.

Zdarzają się takie wspomnienia, którymi nie ma sensu dzielić się z przyjaciółmi. Nawet jeśli są bolesne. Nawet jeśli dręczą. Właśnie, można by to tak ująć. W miłości ból jest proporcjonalny do piękna samego związku.

Ale musi wreszcie przestać przeżywać swoje życie w wyobraźni i przywoływać wspomnienia. To droga donikąd.

Te wspomnienia należały wyłącznie do mnie, nauczyłem się bowiem, że pewne rzeczy należy zachować dla siebie.