Zeszyt withoutdreams, withoutdreams

Nie widziałeś jej oczu zakrwawionych od łez, Nie widziałeś jej dłoni szukających dotyku, Nie widziałeś jej serca rozszarpanego od emocji, Nie ujrzysz jej myśli biegnących donikąd, nieustannie poszukujących Ciebie.

Strzeż się, abyś przez przypadek nie znalazł się w sytuacji, do której nie dorastasz, abyś nie musiał wydawać się czymś, czym nie jesteś; nic bowiem nie jest bardziej niebezpieczne i nie pozbawia tak wewnętrznego spokoju, a kończy się zwykle zupełną utratą zaufania.

Pamiętam ostatnie spotkanie
i Twoje niedokończone zdanie
i wierzby szumiące nad nami
i smutek zalęgający pod oczami
i w kościach łupiące pragnienie
i wspólne uwielbienie
i miłość, która była
i zażyłość, która łączyła
i strach, że to już koniec
i kwiaty, które przyniósł goniec
i nasze pierwsze spotkanie
i bolesne rozstanie
i uśmiech ból kojący
i pocałunek języków łaknący
i prawie szczere wyznania
i czas, kiedy byłam bliska załamania
i noce bezsenne
i modlitwy daremne
i szczęście, które się czuło
i uczucie, które się wykluło
i deszcz na mojej twarzy
i żal, który aż parzy
i niewypowiedziane słowa
i kolejna nic nie znacząca rozmowa
i przepraszam rzucone w przelocie
i Ciebie w dwuznacznym splocie
i zdjęcie spalone
i dołki zaliczone
i czas oczekiwania
i momenty wspominania
i radość we dwoje
i przyszłość, o którą się boję
i Twoje miasto, które pokochałam
i dym tytoniowy, który wdychałam
i nasze wspólne plany
i chwile, kiedy czułeś się przegrany
i myśl, że to już nie powróci
i czas, kiedy sądziłam, że zawrócisz
i „my”, które już nie istnieje
i kocham - ale to są już stare dzieje.

Nie można zapłacić za coś, co nie ma ceny. Niektórzy twierdzą, że każda, absolutnie każda rzecz na świecie ma swoją cenę. To nieprawda. Są rzeczy, które ceny nie mają, są bezcenne. Najłatwiej poznać takie rzeczy po tym, że raz utracone, są utracone na zawsze.

Spójrz na świat z Moich oczu .
Będziesz chciała Je zamknąć .

samotność bywa tak zabójcza .

Do niczego nie przywiązuj się sercem tak mocno, żeby strata tej rzeczy uczyniła cię niepocieszonym.

Niedojrzała miłość mówi: kocham cię, ponieważ cię potrzebuję. Dojrzała mówi: potrzebuję cię, ponieważ cię kocham.

Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.

Jedynym całkowicie bezinteresownym przyjacielem, którego można mieć na tym interesownym świecie, takim, który nigdy go nie opuści, nigdy nie okaże się niewdzięcznym lub zdradzieckim, jest pies. Pocałuje rękę, która nie będzie mogła mu dać jeść, wyliże rany odniesione w starciu z brutalnością świata. Kiedy wszyscy inni przyjaciele odejdą, on pozostanie.

Wiersz ułożony dla znajomego, któremu zmarł pies.

Miałem kiedyś Psa
Miał na imię Bonifacy
Zawsze czule mnie żegnał,
Gdy wychodziłem do pracy

Jak wracałem z pracy
on czekał pod drzwiami
gdy się do niego uśmiechałem
już opierał się o mnie łapami

Pewnego razu zobaczyłem
że jest coś nie tak
Lekarz mi powiedział
Że to złośliwy rak

Ale on był wesoły
Mimo iż cierpiał męki
Lizał mnie czule
By ulżyć mi w chwili udręki

Umarł mi na kolanach
Patrząc na mnie z radością
Wiem co sprawiało że był ze mną:
Obdarzałem go miłością

Był moim szczęściem,
Nie żądał nic
A dawał mi tak wiele

Bo tak robią przyjaciele

Gdzie odchodzą psy gdy świeca życia im wygasła?

Drogi Boże bo jeśli nie idą do nieba,
To wybacz ja tam też zachodzić nie zamierzam....
Ja wole inny przystanek,
gdzie co rano merdać będzie mój kudłaty przyjaciel...

Odstąpie od anielskich chórów
lub innych nieboskłonów...
W mym niebie będzie miekki sierściuch, z brudnymi łapkami, merdajacym ogonem...

na zielonej trawie przy altanie będę głaskać mojego przyjaciela...

Ciebie już ze mna nie ma a ja nadal pamiętam Twe oczy, pełne miłości spojrzenia
Ślepka, które błyszczały aż do końca Twego istnienia...

Tęsknie, Kocham i zawsze będziesz przy mnie....