Okrągły Stół a przy nim gracze
Nowicjusze i wyjadacze
Z uwagą patrzą sobie na ręce
By poszło zgoła jak w Magdalence

Zanim o Polskę gra się zaczęła
Z talii kart asy Komuna wyjęła
Gdy zagarnęli już stołki chciwie
Głośno krzyknęli "gramy uczciwie! "

Układy z Komuną i pęd po profity
Tak nam powstały polskie "elity"
Jak pączki w maśle ciągle się czują
A ludzie nadal na nich głosują

W każdym miasteczku i większej wsi
Mieliśmy agentów służb WSI
Ciągle mierzyli temperaturę
Kto razem z nimi, ten piął się w [...]

Moja Ojczyzna to czerwone maki
I biel haftowanych obrusów
szarpanych wiatrem

dobry chleb, Ojczyzna moja
to rozbiór serc i jedna kula
w czaszce Pradziadka

moja i twoja
pamiętaj

Moje Babcie
Nauczyły mnie pacierza
Pokazały prawy świat
Ta nauka wciąż jest ze mną
Choć Ich nie ma już od lat

z tysiąca tylko jedna łza
na zawsze w źrenicy zastyga
którą kiedyś dusza się zachłyśnie

bo człowiek
aniołom skrzydeł zazdrości
chociaż mgła pióra im rosi

czekaniem niewolne mamy serca
i w zamknięte patrzymy drzwi
by nadzieja nie umarła

a przecież błękit nieba
w ludzkich oczach się nie mieści
gdy ostatnia łza już spadła

Jak głodny ptak noszę Cię na ustach
i w sercu Cię noszę

i dziwię się, że taka lekka jesteś
jak okruch chleba

może dlatego
że nigdy Cię nie dotknąłem
poezjo

Wtulić się mocno w czyjeś ramiona,
Owinąć się zapachem Jej perfum
I powiedzieć komuś – spójrz, to Ona...
To już na pewno jest „życie – premium”.

Szukać i znaleźć Ją, gdzieś na mieście,
A gdy już podejdzie całkiem blisko
I z Jej uśmiechu zaczerpnę szczęście,
Wtedy powiem komuś – mam już wszystko.

pozwól mi
w całości cię
pochłonąć
staniesz się mną
a ja
nie zaznam już
nigdy
tęsknoty

pozwól mi
całować cię w szyję [...]

Posłuchaj,
W kilku wersach schowany sen,
Gdzie prawdziwy koniec ciszy,
Przy stłumionych dźwiękach kłamstw.

Przy gorącym kubku kawy,
Przy kominku,
Przy zamkniętym oknie,
Z warczącym za oknem wiatrem.

Pytasz, [...]

tkwię tu po tobie
jak ta śliwka
zapomniana i zostawiona
w szklance
po wypitym kompocie
co w niego wpadłam

bo kto piął się za wysoko
prędko w dół spadł

Jeżeli miłość do ciebie jest grzechem
To grzeszę

Myślą
Ukrytą w zakamarkach pragnień
Która Ciałem się staje
Kiedy mówię
Kocham

Uczynkiem
Zrodzonym z pożądania [...]

Gdybym choć na moment zechciał
oderwać oczy od ciebie
pewnie ujrzałbym niejedną

piegowatą
a każdy pieg na jej onyksowej twarzy
mieni się gwiazdą

z końskim ogonem
patronkę zakatowanych koni
co poszły do nieba Pegazami

tęczą
przepasaną
tańczącą z wiatrakami

gdybym choć na moment zechciał
oderwać oczy od ciebie
ale nie chcę.

nie dorównam aniołom
kolorem oczu
błękitem koszuli

już nie dla mnie ta radość skrzydlata
która zniknęła ulotnością cienia

wbrew wschodom wszystkich słońc
serce i księżyc
z tego samego są kamienia

i coraz trudniej mi iść przed siebie
środkem spopielałego nieba

narysowałem na szybie miłość
I chciwie patrzyłem
jak marzła z bezdomnym kotem

wiosną śmiała się do słońca
latem opalała piegi

a potem...
potem na chwilę odwróciłem głowę
wtedy
zmyła się z deszczem

Uśmiechają się spod rzęs
płoche myśli gubią
a on między wersami wędruje
I do serca chowa
smutny poeta, ja

W grudniu

Opuść mnie bracie smutku
pociesz siostro radości
zawróć Aniele bociany, co niosą
szczęście w dziobach
bo szepta mi diabeł przez szybę
że śniegu w tym roku
nie będzie