choć śpiewu słowika nawet w dali nie słychać
obudził słoneczny poranek
przecież jesień mamy
czujesz drżę niczym osika
dzień przerwy
jutro zrobisz co dzisiaj
podam cytrynową
z miodem
realia życia
spojrzenie
razem

Krystyna Anna Szklarczyk
18.11.2015r.

jak dobrze jest być nikim dla świata.
bez łatek,
pseudonimów,
karykatur ludzkich wyobraźni.

być nikim.
nie musieć stawać na palcach,
rozciągać się,
dorastać do pięt,
do rangi wielkich nazw,
wyprodukowanych przez pełne błędów usta. [...]

muskasz mą duszę
motyli szept
z drugiego krańca oceanu

fala wzbiera się
zalewasz mnie
niespodziewane miłości tsunami

wylewa się
porywa mnie
i razem na tych samych falach odpływamy

gdzie szumią dusze miłości sen
gdzie jesteśmy pełnią
jednym oceanem

choć tu stoję
usycham samotnie
rozkwitam dyskretnie w oknach
po drugiej stronie

kalendarzy zakotwiczonych
głęboko w śladach czasu
przez drzewa skute lodem

kiedy ciężko wzdychasz
biorę kolorowy oddech
na ostatniej stronie

zapamiętuję codzienność
choć wiem że nie zobaczysz
udaję że jestem

jednym z nich
gdy patrzy na mnie
człowiek bezdomny
obok

otwiera usta zrośnięte
i mówi przepraszam

każde z nas ma swój grób
udaję że nie jestem

przecież jestem
jednym z nich

Czas zawrócił
Każda sekunda ze złota
Wskazówki zmęczone
Ucieczki stąd ciągła ochota

Za i przed tylko góry
Gdzie szczyty mgłą splecione
Osiągnąć je to podnieść beznadziei próg
Kamienie samotności tam pozostawione

Horyzont równie stromych ścieżek
Głębokie rzeki przed sobą zastane
Z odwagi nie zostało już nic
I wszystkie siły też wyczerpane

W dodatku grzmi nad głowami
Błyskawica dreszczem co rusz przeszywa
Tylko Twój uśmiech przed deszczem złych snów
Płaszczem dobrych myśli mnie ciepłem okrywa

Patrzę za daleko na dziś
Przed oczami coraz ciemniej
Dobrze, że jesteś tuż obok
Szkoda, że nadal beze mnie

Bez Ciebie życie jak studnia
Gdzie dno zdobione sensu brakiem
Wskoczyć do niej nie ma jak
I wody z niej czerpać też nie potrafię

Czy tęsknota boli tak
Że także myśli sztylet przeszywa
I nawet jeśli nie mogę zrobić z tym nic
Modlę się o to, byś była szczęśliwa

Może jutro będzie już inny czas
I dzień całkiem nowym mnie zaskoczy
Wtedy z czystym sercem powiem Ci jak w snach
Że Cię kocham, prosto w oczy

Gdy poetka
miłosny wiersz napisze
zalegam w ciszę.
Bo cisza budzi zmysły
i marzeń wołanie.
Serce pragnie, dusza śpiewa.
Do miłości.
Tęskno mi Panie.

Dlatego taka trudna ta Miłość
i niechciana.
Bo to Miłość wolna
od egocentryzmu,
cierpliwie czekająca aż
kochanków połączy
los na wieki.
Miłość, która cieszyć się potrafi
obecnością czyjąś w życiu
być może bardziej [...]

'Może nie trzymałem cię w ramionach
Kiedy czułaś się samotna
I chyba nigdy ci nie powiedziałem
Że jestem bardzo szczęśliwy, że należysz do mnie
Jeżeli sprawiłem, że nie czułaś się najważniejsza
Wybacz dziewczyno – byłem ślepy

Zawsze byłaś w moich myślach '

Czasem siedzę w ciemności
i liczę nic
które namnożyło się
i zamieszkało w moim sercu.

Noc jest błyszcząca
jak piana oświetlona przez słońce
ciągnie się, aż za zakręt
za którym są mowy różowe i optymistyczne.

Gwiazdy patrzą z góry
i turlają się
z jednego wzgórza na drugie
by uśmiechem zarazić świat
a później stoczyć się.

Jesienią, jak liście
żółkną myśli

a w nich człowiek
wciąż zielony

ponad sto lat narodowego niebytu
ze trzy wieki państwowej gangreny
cierpliwie wszczepiało jad do krwiobiegu
z wyczuciem dzieląc na obozy tkankę

nie pomógł czas
ni wspólny marsz.. narodu wspaniałego
przenoszone w dziejach góry
gdy ciągnący podnosił ciągnącego

Był kiedyś jeździec [...]

Nie rób apostazji od kościoła

Uwolnij się lepiej

od tego szlamu medialnego

którego pełno dookoła

Telewizor wyłącz

usuń facebuka

wywal twitera i tik toka

Zrelaksuj się

i odetchnij głęboko

A potem na nowo

pokochaj Boga

Świstem maluje rozwiewa pochmurność
Przenika w głębię i wzbudza lękliwość
Woń flory snuje wówczas taki boski
Zefirek morski

A kiedy łączy z deszczem tym zuchwalcem
W dłoni dłoń druga wirujemy walcem
W kroplach lśnią perły pożądanie droczy
Jutrzenka kroczy

Słońce wita dzień pieści promykami
Przyroda cudna tym blaskiem nas mami
Wokół skrzy wszędzie kolorami tęczy
Nutka z ust dźwięczy

Uśmiech radosny i w siebie wpatrzeni
Na wiatr deszcz słońce – tacy odprężeni
Czujemy wiosnę choć jesień się kłania
Podziękowania

©Krystyna Anna Szklarczyk
08.11.2021r./14:10
(Strofa saficka mniejsza)