Jak oko widzi, to ucho słyszy co oko widzi, a ręka dotyka co słyszy ucho, zaś nos czuje dotykane przez rękę. To proste, gdy człowiek dostrzega rzeczywistość i ją przekazuje, ale odbiorcą musi być człowiek przyjmujący rzeczywistość. Pierwszy i drugi muszą chcieć przekształcić ją w radość, jeśli jeszcze taką nie jest. Radość nie może być radością chorych zepsutych i wywodzić się z klęsk żywiołowych.
Jeżeli nie ma ukochanej osoby przy nas to może i zdarzają się te bezsenne noce i mnóstwo pytań, ale gdy się przytulamy do kogoś kochanego, to wszystko to już przeszłość, nieważna przeszłość.