Uparta chmura nademną

Chcę dziś coś napisać. Mam taką potrzebę, a jednak zaczynam od długiego wpatrywania się w pustą kartkę. Może to syndrom nieśmiałego dziecka wywołanego do tablicy. Z każdym krokiem wszystko, czego uczyło się wieczorem wsiąka coraz głębiej, by wraz z dotknięciem kredy, zatrzasnąć całą wiedzę w najskrytszym zakamarku umysłu, w którym żadna prośba czy groźba nie wywabi choćby jednego słowa. Strach zabija wszystko, co spotka na swojej drodze, nawet dwa plus dwa boi się przyznać, że jest czwórką, bo to przecież [...]

29.04.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Rozpoczynam kolejny dzień, po ciężkiej nocy. Anioł Troski boi się deszczu. Deszcz tak oczekiwany, wreszcie nadszedł. Delikatne kryształki stukają o parapet. Roztrzaskując się na tysiąc cząsteczek, w efektowny sposób. Wiatr je strąca spadają na ziemię, ustępując miejsca kolejnym. Małe iskierki, drobne radości poranka, deszcz zbawienny, tak jak łzy oczyszcza. Kolejny poranek, który witam bez Ciebie.
Ptaki dają wesoły koncert, deszcz im pięknie melodię nuci, a wiatr mu pomaga. [...]

Szła dziewczyna i zbliżała się do torów kolejowych. Wtedy po raz pierwszy - nie pierwszy pojawiła się myśl, aby położyć się na tych torach. Tak po prostu. Nadjeżdżał pociąg, był coraz bliżej, a myśl ta się wzmagała w niej. Nadto pojawiły się łzy w oczach dziewczyny. "I tak to jest" - pomyślała dziewczyna. Takie jest życie. Niektórym tory i pociąg służą do podróży, a niektórym do odebrania sobie życia. Dwoistość torów. Tak, jak dwie są szyny. Na torach dzieje się wiele tragedii. Zimnych szyn dotykają [...]