Zeszyt Ulubione..., Dormisne

Kiedy kładziesz na stole
milczenie
topiąc wzrok w pociętej ceracie
zapytać chcesz o jutro

To odpowiem ci
herbatą nerwowo rozlaną
po - szkarłatem czerpanym z czerwców - niebie
w którym szeleszczą motyle
płowymi skrzydłami czasu

Dlaczego to piszesz -?- zapytasz
nie wiem - odpowiem
bo czy pies pyta
skąd biorą się kości pod stołem?

( A jeszcze niedawno
rzeźbiłem twoją namiętność
szorstką dłonią pożądania
po biodrze
ociekałaś zaspana)

Niektóre piosenki, są jak silny wiatr, kiedy otwieramy im drzwi, przewiewa nas chłód wspomnień. Tak prosto w twarz. Lubie kiedy wieje.

Któregoś dnia obudzimy się w południe lata, a pomarańczowy klon zza okna przyniesie nam zapach deszczu. Miękko krocząc po drewnianej podłodze zahaczę dłonią, niby od niechcenia, o kosz pełen winogron. Pozwolę, aby rozpływały się na moim języku feerią smaku. Nasypię karmy naszemu rudemu kotkowi, który mruczeniem obwieści nowy dzień. Na wysokim krześle w kuchni, tuż przy balkonie będę dopalać długiego papierosa, a ty zwabiony aromatem towarzyszącej mi kofeiny, wyłonisz się w pomarańczowym słońcu z burzą kasztanowych włosów. Brąz twoich tęczówek będzie przymglony jak zawsze w sobotni wieczór. Upadniesz ciężko na zieloną, skórzaną sofę, wypijesz łyk kawy.
Pozwolisz, aby działy się znów nikotynowe gdybania kofeiny.
Potem pójdę po talerz pełen czereśni, a gdy złoty kurz skończy bawić się z naszym kotem, [...]

Zmierzyła mnie okiem…pewnie byłem trochę za chudy za niski za brzydki. Ale zmierzyła mnie też sercem…i oddała mi swoje serce na zawsze.

Nie patrzę Ci w oczy, nie wchodzę w drogę. Nie szukam na korytarzu, odchodzę, gdy tylko widzę, jak zbliżasz się do ludzi z którymi stoję. Nie rozmawiam z Tobą ani o Tobie. Nie niszczę Twojego związku, nie plotkuję o Tobie. Naprawdę staram się zapomnieć. Więc dlaczego, do cholery znów przypomniałeś sobie o moim istnieniu? Przecież tak się staram...

Kobieta to najpiękniejsza świątynia
nie wchodź do niej w brudnych butach
choćby drzwi były otwarte..
niektórych rzeczy już nigdy nie zwrócisz..

Uwielbiam, gdy bawisz się słowami, pieścisz moje uszy melodią swego głosu. Wtedy przeżywam umysłowy orgazm- bynajmniej dziś nie zabrudzimy pościeli.

Kolejny kieliszek za zdrowie wypity.
Kolejny papieros wypalony.Wzniosłe słowa z dymem puszczone.Rano z kacem przebudzony,o swych celach i marzeniach nieświadom,zimną wodą spłukujesz wczorajszy dzień.

Takie piękne idee głosić umiemy.Szkoda tylko,ze według nich żyć nie potrafimy

Narodziłaś się na progu mojego serca i jesteś początkiem wszystkiego w moim życiu. Całkowicie oddaje ci siebie byś ukształtowała moją dusze w swoich dłoniach. Oddaje ci głos mojego serca, byś przemawiała przeze mnie. Usunęłaś odległości oddzielające mnie od gestów, których dotyk daje do zrozumienia, że nie jestem sam.
Nie masz błękitnych oczu, ale masz w nich niebo…

Twoje oczy,
niespokojne drżenie serca.
Ciepło warg Twych,
by nad ranem szeptać, cichnąć z wolna
i dotykać, muskać spragnioną skóry bladość.
Skaż mnie,
nic nie chcę zmieniać.

W ciszy usłyszałem Miłość.
Wykrzyczała mi, że ma dość robienia interesów z Przypadkiem
i czasem nasza pomoc okazałaby się przydatna.