Zeszyt Ulubione, Raziro

Kiedy wczoraj powiedziałaś mi, że wszyscy policjanci są popie.doleni, to wcale nie protestowałem. Bo są, jak popieprzone jest dzisiaj wszystko, to co wolne, a więc nawet cnoty: wiara, nadzieja i miłość. Popieprzona jest cała ludzkość. Ba! Wielki Wybuch rozbucha się na naszych oczach w jedno wielkie, jurne popieprzenie. Cnota nadziei w tym, że to tylko taki jego i nasz moment, a za sto lat roz.ebie nas siłą naszej wiary i chędożyć nas będzie namiętnie miłością, co tylko zwykłym dobrem jest i ostatecznie prostym szczęściem. Tobie chodziło zaś o mnie, bo ci odmówiłem namiętności. Kilka miesięcy temu tak, a dziś już oswoiłem samotność. Chłód mnie cieszy i pozwala zająć się prostym czynieniem dobra właśnie, no dobra, ale na moich warunkach. I [...]

Jeśli ktoś cię nienawidzi, to nie musisz się chociaż martwić, że fałszywie.

życie nie jest fair, to nie magia, trzeba o wszystko walczyć i zrobić coś by było lepiej

Chcielibyśmy być jak skała, jak stal albo jak dąb. A my - z gliny. W niej tu i ówdzie kawałek szlachetnego marmuru, nierdzewnej stali. Obiecujemy i zapominamy. Jesteśmy pewni i wątpimy. Angażujemy się i odstępujemy. Podziwiamy i gardzimy. Grzeszymy i żałujemy.

Chcielibyśmy, by bliźni nasi byli jak te posągi ze spiżu, z marmuru albo z betonu. A oni tacy ja my: z gliny. Tylko trochę w nich szlachetnego kruszcu. I przyrzekają, a potem nie dotrzymują. I są wierni, a potem odchodzą. I kochają, a potem zdradzają. I są cyniczni we dnie, a płaczą po nocach. Upadają, i znowu się podnoszą.

Kradną czas,
zabijają ludzi wewnątrz nas
a jednak pozwalają żyć.