Zeszyt Ulubione, ` NoLife ~>

Pomimo tego,że nie zarabiał w nowej pracy dobrych pieniędzy, czuł się spełniony. Nie wracał do domu i nie narzekał wręcz przeciwnie, wylewał słowotokiem pasje jaką powodowała ta praca. To już kolejny raz, kiedy szedł pod prąd wedle swoich marzeń, a nie tego co jest potrzebne. Ciągła krytyka,że mało zarobi, za nim zaczął pracować już mu wyliczyli ile zarobi, jak mało. Ale co z tego. To on kładł się spać spełniony, wstawał uśmiechnięty. Może i praca też nie była jego Mount Everestem marzeń, ale doskonale wiedział,że to droga, którą musi podążać, wbrew wszystkim krytykom.Od zawsze wiedział,że w pewien sposób był inny, nigdy nie chciał tego robić co musiał tylko co chciał, wyda się z perspektywy trzeciej osoby szczeniackim zachowaniem, może i tak nawet jest. Był jak Lennon w pewnym sensie, nie chciał być kimś, policjantem, księgowym, chciał być po prostu szczęśliwym. Czuł się ostatnimi czasy nierozumiany, nie mógł z nikim porozmawiać. Nikt nie miał już w swoim słowniku słowa "pasja", każdy stał się zaprogramowanym robotem. Tego się bał najbardziej,że taki też się stanie.

Bo czasami łatwiej walczyć z samym sobą, niż przyznać, że w przeszłości nie miało się racji.

W ludzkiej psychice dzieją się dziwne rzeczy. Powstają blokady, których człowiek nie jest w stanie obejść. Trudno mu jest pozbyć się niektórych wspomnień, myśli. To, co było czymś ważnym, gdzieś zawsze będzie zapisane. To, co zostało powiedziane przez przypadek będzie w nas tkwiło na zawsze. A próbując z nią walczyć, walczymy z samym sobą. Dlatego ta walka już z góry skazana jest na porażkę. Pamięć nie zapomina...

Jest źle, bardzo źle, ale idę przez to życie z uśmiechem na twarzy, wierząc w to, że dobro powróci dobrem, a los się do mnie uśmiechnie. Starając się utrzymać przy sobie tych, którzy są przy mnie.
Nie dam satysfakcji ludziom, którzy mnie opuścili z chwilowego kaprysu, a teraz próbują ośmieszyć moje życie, gadając na mój temat "bajki". Nigdy osoby te nie zdejmą uśmiechu z mojej twarzy (może mi go zazdroszczą, bo mój jest prawdziwy i szczery, a ich sztuczny i udawany, taki dodatek...?). Należy się cieszyć z tego co się ma i dbać o to co się kocha.

"niedawno byliśmy dziećmi, a świat był piękny. Potem doszły problemy, uczucia i jakieś obłędy."

Jest między nami ta "chemia" bez wątpienia ale nawet ona nie wymaże złych uczynków, złych słów wypowiedzianych. Nie sprawi, że zapomnimy i nie zmieni nas a właśnie by szczęście zaznać musimy się zmienić.

Ludzie nie szukają miłości.
Szukają samych siebie.
Miłość jest znakiem odnalezienia swego spokoju.
Pamiętać jednak należy , że przez każdego życie przechodzą burze , które i tak nie wstrząsną spokojem duszy,o ile odnależliśmy swoja ja.

Jestem, lecz mnie nie widzisz. Mówię, lecz mnie nie słyszysz. Krzyczę, lecz zbyt cicho. Piszę, lecz to co ważne, nie zauważasz. Staram się, lecz za mało. Naprawiam, lecz to psuję. Lubię, lecz ten ktoś mnie nie. Jestem tą dobrą, lecz dla Ciebie jestem tą złą. Bronię cię, ale ty nawet nie kiwniesz palcem. Nie dyktuję ci życia, lecz wg Ciebie piszę scenariusze. nie kłócę się, lecz moja jest wina. Takie jest moje życie, taka jestem ja i oczywiście to tylko moja wina.

Żyjemy tak jak widzimy Świat wokół nas, a każdy widzi go inaczej. Więc czy wszystko jest "na niby" - czy wszystko "jest prawdą" ? Zależy jak to widzisz :-)

Taki jest urok ludzi, żyjących w dzisiejszych czasach. Ni to wierzący, ni to ateiści, ale kiedy coś spieprzą, powołują się na boską opatrzność.To nie wszystko. Niektórzy przedstawiciele gatunku homo sapiens sapiens (ten ostatni człon niekiedy poddać by można negacji), usprawiedliwiają tym samym argumentem swoje lenistwo i niechęć podjęcia jakichkolwiek kroków ku zmianie swego życia na lepsze, bo - jak mówią - Bóg przygotował dla nich plan.