U bram ciszy

24 listopada 2020 roku, godz. 13:27 29,8°C

Curie

"Nie widziałam Cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca.
Lecz widać można żyć bez powietrza."

— Maria Pawlikowska-Jasnorzewska *

***

piszesz że dobranoc
potem wkradasz się w moje sny [...]

Lila R. Wiersz

11 listopada 2020 roku, godz. 7:53 34,6°C

Wierszopad

Za oknem
jesienne remanenty
na ten czas
zegar z kukułką

jak nie mam dokąd pójść
to chociaż błądzę
myślami
po wskazówkach.

scorpion Wiersz

5 października 2020 roku, godz. 4:37 310,1°C

Tekst dnia 6 października 2020 roku

Przerwa

Wy wiersze
Pazerne na słowa
Ból i samotność
Tak miło się was pisze
To jakby dusza łzę roniła

Niekiedy łudzę się
Że chciałbym, by słów zabrakło
Lecz mieć o czym pisać
To czasem mieć po co żyć

A mieć po co żyć
To dobra przerwa

Malusia_035 Malusia

6 października 2020 roku, godz. 12:44

Gratulacje Marcinie :))

Pozdrawiam :))

Bławaciaty Wiersz

25 września 2020 roku, godz. 18:34 205,9°C

Tekst dnia 30 września 2020 roku

utkwiły w mych oczach
liście
w złote rzeźby
pozamykane
na wietrze roztańczone

lecz któż
na tyle jest mądry
by ujrzawszy je pierwej
w moim spojerzeniu
mówić mi o tytułach [...]

Salomon Ra’s al Ghul

26 września 2020 roku, godz. 2:25

Och tak zachłyść się można poezją, bez wątpienia :D

Sylwia P. Opowiadanie

26 września 2020 roku, godz. 16:52 48,2°C

***

Pamietam, jak w dłoniach trzymała moją twarz całując w czoło. Jej pergaminowa skóra na moich włosach. Gładziła je. Zgarbiona, snująca opowiadania, śpiewająca kołysanki...
Zachłannie wdychałam różne zapachy które mnie wówczas otaczały : świeżego, prosto od krowy mleka, ciepłych drożdżowych bułeczek, chrustu spod pieca. A ten ogień, wesoło trzaskający spod fajerek, po kolejno dołożonej porcji przez nią drzewa. Delektowałam się tym, że jest przy mnie...
Ciężko znaleźć słowa by opisać kim dla mnie była i jak trudno mi teraz, bez niej jest...

Sylwia Pryga

Sylwia P.

27 września 2020 roku, godz. 21:27

Kati, czułam się wyjątkowo. Babcia miała kilkanascioro wnucząt, ale to mnie wzięła pod matczyne skrzydła...

Rafale, niektóre chwile tak potrafią się wryć w pamięć, ze wystarczy zapach, niewielki inny bodziec, i wszystko jest przed oczami.
Pozdrawiam wieczorową porą 🙂🌸

onejka Wiersz

7 września 2020 roku, godz. 14:29 139,7°C

Tekst dnia 8 września 2020 roku

Art (deco)

wiesz, że czekam
na słów twoich naręcza

codziennie świeże
układam w ikebany
i chłonę zapachy

moje myśli
wydeptują nowe ścieżki

malują barwne obrazy
tam my objęci
nie odrywamy cynoberowych ust

a ja wieszam je potem
na mojej ścianie w tryptyki łzawe

12.10.2012

onejka onejka

9 września 2020 roku, godz. 10:12

Dziękuję Adnachielu za przemiłe słowa. Oj ileż to lat ! Ale jakie fajne te lata 🤗 chyba możemy tutaj wszyscy sobie wzajemnie pogratulować, że bierne czasy na Cytatach nas nie zniechęciły i wciąż możemy cieszyć oczy i duszę tekstami, które nas inspirują Pozdrawiam serdecznie 🙂

giulietka Wiersz

5 września 2020 roku, godz. 10:46 110,6°C

Tekst dnia 7 września 2020 roku

(Nie) oczekiwany

ukryłeś się przede mną mój piękny
choć błądzi za Tobą mój wzrok
coraz trudniej wspinać się wzwyż
z sercem ciężkim od grzechów

czasem budzi mnie łopot serca
jakbyś do siebie mnie wzniósł
ale blizny mam zamiast skrzydeł

a o świcie znów widzę niejasno
przez szron i gęstą mgłę
ale kiedyś spotkamy się wzrokiem
rozpoznasz mnie po niepewnym uśmiechu

sprajtka Ala

8 września 2020 roku, godz. 9:38

Bardzo bardzo gratuluję:)

scorpion Wiersz

25 sierpnia 2020 roku, godz. 23:10 231,2°C

Tekst dnia 27 sierpnia 2020 roku

Coś

Przecież nie możesz być aż tak daleko
Gdzieś na wyciągnięcie myśli
Może ciebie też zostawił nawet pies
Może masz psa

W wyobraźni opowiadasz
Że masz
Że leży obok ogniska
Pod nogą

Mówisz też [...]

Malusia_035 Malusia

27 sierpnia 2020 roku, godz. 11:56

Gratulację :))

I.Anna Wiersz

3 sierpnia 2020 roku, godz. 12:34 167,2°C

powroty

Istnieją miejsca bez zapomnienia
Gdy wracasz po żmudnej podróży
Gdy serce było w rozsypce
Zagubił się anioł od duszy

Przychodzisz i siadasz w kąciku
Jak w ciepłym przytulnym zapiecku
I grzejesz zziębnięte dłonie
Budzi się radość jak w dziecku

Rozmyślasz o swojej podróży
Powietrze pachnie rumiankiem
A myśl wędruje w te strony
Gdzie noc wita się z rankiem

Strudzony po takiej wędrówce
Gdzie wytyczone nowe szlaki
Odnajdujesz tamto spojrzenie
choć nie kwitną już tamte maki

I.A.Sz.2020

I.Anna Iwona

3 sierpnia 2020 roku, godz. 18:23

Edytowano 3 sierpnia 2020 roku, godz. 18:30

Witam Was serdecznie.
Cieszę się, że udało się zatrzymać Was na chwilkę.
Kati, yestem wiem, że czekaliście:).
Adnachiel miło, że zajrzałeś.
Joan dziękuję za to uznanie.
Dziękuję za Wasze zeszyty.
Pozdrawiam serdecznie:)

zatopiony.wrak. Wiersz

22 lipca 2020 roku, godz. 00:04 55,7°C

odnowa

zdarza się
że jestem
lekkością zmierzchu

spaceruję wtedy boso
po łąkach
falowaniem sukienki
kołyszę kwiaty do snu

cichymi zachwytami
budzę pierwsze nocne motyle
obserwuję krąg nowego
niekończącego się
życia

Sylwia P. Opowiadanie

19 lipca 2020 roku, godz. 1:09 21,4°C

Matki karimatki

Ile razy narzekałaś na swoje dziecko. Krzyczałaś, bo chciało byś poczytała mu bajkę, a ty malowałaś paznokcie. Ja od dawna nie kupuję lakieru, a bajki piętrzą się na półkach.
Chodź ze mną. Coś ci pokażę. To tylko chwila, do Pierwszej Gwiazdki jeszcze daleko.

Sala nr 1. Izolatka. Do Kubusia nikt nie przychodzi, nie wolno. Odwiedzają go tylko postacie w maskach i plamy z sufitu w ciut przykrótkich snach.

Sala nr 2. Mati i jego mama. Przez trzy lata tu był ich dom. Przytwierdzili jego chude ciałko do jakiejś maszyny z [...]

Sylwia P.

21 lipca 2020 roku, godz. 9:40

Yestem, dziękuję. Ale niestety, życiowe...

Mistrz Eckhart Cytat

4 lipca 2009 roku, godz. 15:00 0,0°C

Człowiek może nie wiedzieć, czym Bóg jest, o ile wie, czym On nie jest.

człowiek Bóg

Nölle Wiersz

15 grudnia 2015 roku, godz. 3:01 15,5°C

Zimno

W tylu miejscach
tyle łez dawno zaschłych

ulicami
gdzie latarnie nie palą się wcale
biegną myśli uwięzione

od tygodni ta sama trasa

może lepiej gdyby zostały za kratami
mojej głowy

stoję sama pomiędzy domami z moich kości
pamiętam jak powstały

i pamiętam wydeptywanie dróg, i łzy
na zardzewiałych policzkach

i ten zapach.

dzisiaj wszystko płonie
nigdy nie było tu aż tak zimno

Nölle Ula

15 grudnia 2015 roku, godz. 15:12

Z kolei Twoja sugestia jest tak obrazowa, że nie muszę zadawać głupich pytań. Lub żadnych. Jak kto woli.

zatopiony.wrak. Dziennik

15 czerwca 2020 roku, godz. 22:29 32,7°C

inside

zamknij oczy. wyobraź sobie, że jesteś w pięknym miejscu. nigdy wcześniej nie widziałaś tak barwnych kwiatów, tak wielkich, zdrowych drzew, tak soczystych traw. nigdzie indziej nie czułaś się tak jak tam. stajesz się częścią tego świata, czujesz jak powoli zaczynasz składać się z drobin otaczającego Cię piękna. Twoje dłonie, każdy kosmyk włosów, każde mrugnięcie, wdech i spokojny wydech, każdy grymas i krok - we wszystkim czujesz tetniące życie. opowiadasz o tym miejscu, choć nikt nie chce uwierzyć w jego [...]

zatopiony.wrak. p

16 czerwca 2020 roku, godz. 14:48

myślę, że pełen sukces, reszta to jego współdzielenie :) dobrego popołudnia

Lacrimas Wiersz

11 czerwca 2020 roku, godz. 14:35 134,2°C

Tekst dnia 12 czerwca 2020 roku