W życiu bez życia
czekam
poprosiłam

łaskawie
przyjdzie moje
wezmie ode mnie

dostane zatrucie
powoli niknąć bedę
w odbiciu
na swoich oczach

odejdzie
znów zawołane
chciane i niechciane
odepchnięte
lecz potrzebne

Dzień jak światło w butelce
sączy się między palcami
kapią na stół bez powodu
nietknięte ustami chwile

Potrącam nieopatrznie spojrzeniem
nieobecną jak my filiżankę

Czas więdnie między nami w powietrzu
a ja kaleczę znów myśli
o twoje śnieżnobiałe koszule

Chociaż jest szaro i deszcz zacina,
To uśmiechnięta idzie dziewczyna.
I choć jesiennie jest dookoła,
Ona pogodna, lekka, wesoła.

Spotkała szczęście, gdzieś na zakręcie,
Jak za magicznej różdżki dotknięciem.
Deszcz ją przemoczył i wiatr owiewa,
A ona idzie i cicho śpiewa.

Uśmiechów wielu jedna przyczyna,
Pewna jesienna piękna dziewczyna.
Choć przemoczona i ciut zziębnięta
To w swoim szczęściu taka ponętna.

/Joanna/

Koronkowe życie
Na lata rozłożone
Gmatwa Bóg
Grając w kości
Bytem twym

Tka misternie
Drogi istnienia Twego
Spojrzeniem rzucając
Czyżby zapomniał?
Że czasy i estetyka zmieniły się? [...]

Tak bardzo chciałam przelać na papier,
Myśli szalone, słowa na bakier,
Lecz one wszystkie gdzieś uleciały,
Chociaż tworzyły obraz wspaniały.
Tak bardzo chciałam ci opowiedzieć
Senne marzenie, co cię uwiedzie,
Lecz jakoś wtedy się nie złożyło,
Niebo nad nami się zachmurzyło.
A jednak jeszcze kiedyś opowiem
Słowa na bakier, myśli szalone.
Kiedyś przeczytasz i się zamyślisz,
Może zatęsknisz?
Znów mi się przyśnisz?

/Joanna/

Przecież znów mógłbym
dotykać opuszkami palców
ciała twego
mógłbym językiem
najdziksze tańce tworzyć
na twych twardych sutkach

pocałunek pachniałby
wczorajszą wiosną która
położyła głowę na szafocie
twych kolan
błagając o dzisiejsze
czerwieni płatki

Żegluje w oceanie błękitu
z mordą na kłódkę zamkniętą
podmuch wiatru rzuca mi
chłód dnia wyrwany
wczorajszej nocy

w odpowiedzi
błyskam oczną gałką
czując pod sobą ciąg

rozpływam się
jak poranna mgła
przy słońcu które konna
tak codziennie

aby znów ukazać się
niczym czerwony
polny mak na
nieboskłonie

oddycham wczorajszym
-„ale”-

Wierszem ...
Czy muzyką trwasz?
Spójrz na mgliste duszy wyznania

Nie masz już serca
Słowa
Tęsknota .....wyzwanie

Treść i myśl
Słowem dotykać?
Komu zmysły malować?

By raz ostatni zatańczyć
Nad strzechą gwiazd
Iść ...

... zatrzymaj mnie...

Złamany paznokieć na
życiu
zdradza
nie idealizm.
Kołaczesz głosem
w ścianach
sądu
ślepego
rzucając swe kości na pożarcie temu,
który je potłukł.
Tupiesz krwią [...]