Zeszyt te coo.., Prohibidado

Jesteś moją miłością w ludzkiej postaci. Jesteś pasującą tylko do mnie połówką. Jesteś wszystkim tym, czego dziś pragnę. Jesteś spełnieniem moich marzeń. Jesteś moim całym światem, moim życiem, moim tlenem, bez Ciebie jest mi ciężko. Jesteś moją opoką. Jesteś najwspanialszą istotą stworzoną przez Boga. Jesteś mój i tylko mój. Jesteś moim wszystkim. Jesteś, po prostu, i za to Cię kocham...

Niebo stopniowo zmieniało kolor i pamiętam, że patrząc na znikające słońce, pomyślałem o tym króciutkim, niemal niedostrzegalnym momencie, gdy dzień nagle przechodzi w noc. Zmierzch - uświadomiłem sobie wtedy - to tylko złudzenie, gdyż słońce jest albo nad horyzontem, albo za nim. A to znaczy, że dzień i noc łączy szczególna więź; nie istnieją bez siebie, ale też nie mogą istnieć równocześnie. Jakby to było - pamiętam, że pomyślałem - być zawsze razem, a mimo to nieustannie osobno?

Nadal oddycham i jem, ale utraciłem wszystko, co dodałem do funkcji biologicznych. Taki stan to tylko przybliżona śmierć.

Za głośno? Co jest za głośne? Tylko cisza. Cisza, w której się człowiek rozpada jak w próżni.

Kiedy człowiek się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie.

[...] cuda – nawet najbardziej niewytłumaczalne i niewiarygodne – istnieją i zdarzają się, kpiąc z naturalnego porządku rzeczy.

[...] prawdziwa miłość jest zawsze chaotyczna. Gubisz się, tracisz trzeźwy osąd. Nie umiesz się bronić. Im większa miłość, tym większy chaos.

Gdy masz doła, wszystko widzisz od tej złej strony.
Więc nie próbuj wtedy spoglądać w przyszłość,
bo załamiesz się jeszcze bardziej.

Musisz ten smutny okres jakoś przejść.
On minie.
Znów będziesz szczęśliwa.
Ale to też minie.
Nadejdzie z powrotem smutek.
I tak w kółko.

Bowiem w tym pieprzonym życiu musi istnieć równowaga.

I w napominaniu zachowaj rozwagę i nie posuwaj się za daleko, pamiętając, że przy zbyt gorliwym czyszczeniu z rdzy naczynie może pęknąć.