Zeszyt Sentencje, Frodro

W tym całym natłoku nieprzyjaznych absurdów, znalazłam Ciebie, jakby przerysowaną od mojej duszę. Z nikim tak dobrze mi się nie mówiło jak z Tobą, bo nikt tak jak Ty nie był w stanie mojej mowy zrozumieć. Wyczytywałeś mnie w półsłówkach, niedomówienia kończyłeś historią jakby z moich myśli wyciągniętą. Pokochałam Cię najszczerzej jak można i każdego dnia dziękuję Bogu za to, że dał mi skrawek Boskości w Tobie.

Jeżeli coś kochasz, daj mu wolność. Jeżeli wróci do Ciebie, jest Twoje. Jeżeli nie wróci, oznacza to, że nigdy od początku Twoje nie było.

Dobre wychowanie polega na ukrywaniu tego, jak wysoko człowiek ceni sam siebie, a jak nisko - innych.

Nigdy nie prosiłam Cię o to byś dał mi czas...a powinnam, bo teraz jestem już pewna swoich uczuć...

Nie potrafisz współżyć z ludźmi. Bo jesteś inny. (...)Przygnał cię tu bezsensowny cel. Sensownie będzie więc odłączyć się.

Tylko w legendach może przetrwać to, co w naturze przetrwać nie może. Tylko legenda i mit nie znają granic możliwości.

Bo jeżeli jest coś, co jest wspólne... Dla ciebie, dla mnie... dla innych... to tym czymś jest właśnie nadzieja.

Po studiach humanistycznych można zostać tylko nauczycielem albo urzędowym gryzipiórkiem, czyli kimś, kogo skrót rozszyfrowuje się jako Dobry Urzędnik Państwowej Administracji.

Zło to zło [...]. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte [...], jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale.