said

jak płaszcz na me ramiona
osnuło się niebo
przeszyte hukiem śmierci
od deszczu po wiatr
nie pytaj mnie gdzie miłość odeszła
dlaczego
tak dziwnie Bóg urządził
ten nasz słodki [...]

Nadzieja ma gest
Twojego losu wróżką
Jej obecność ceń

Krystyna A.Sz. 20.02.2017r.

zgasły we mnie światła
już nie jestem twoim słońcem
ani dreszczem

myślałam o przebiśniegach
na rękach niczyich

i chyba to tak
jakbym myślała o sobie

egoistka

Kartką papieru
Tnę serca na równe
Kawałki
Rozrzucam po kątach
A krew jak atrament
Plamiłaby honor
Gdybym go miała

Złączone dusze
usta stęsknione płoną.
Miłość dojrzewa.

Miłosierny deszcz -
pochyla się źdźbło trawy
nad losem mrówki

Stara biblioteczka, wycierana z kurzu,
Odmyka się czasem, jak muszla perłowa
I błyszczą wyciskane, tajemnicze słowa
Złotogrzbietnych lektur, skąpanych w jarmużu.

Kuszą ksiąg zielonych, morskie słów głębiny,
By runąć w toń przygód wirującą i ciemną,
I chcą rozerwrzeć wrota krain przede mną,
Te pudła mądrości i pełne strychniny.

Więc człowiek się zanurza w cudze tęsknoty,
Przeżywa i myśli, pragnie i odtrąca
I bezsilny, struty, od przeżyć gorąca
Zabija lekturą samotne soboty...

Lecz jednej samotności precz nie zabije,
Tej, za którą tęskni, i dla której żyje.

odkryj małe drzwi duszy
zostaw za progiem
smutek ,ból i zwątpienie

wejdź proszę
rozgość się z ciepłem
napełniaj nadzieją
niech znowu uśmiech [...]