Zeszyt "życiówka", solitariarosa..

Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Jestem jeszcze zakochana resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz, że chcę to komuś powiedzieć. To musi być ktoś zupełnie obcy, kto nie może mnie zranić.

Czy dostałaś kiedyś wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?

Człowiek, który potrafi rozmawiać z drzewem, nie potrzebuje psychiatry. Niestety sporo ludzi uważa inaczej.

Dla ludzi mam otwarte drzwi
Niewiele zabrać można mi.
Ale jak ktoś mi da po pysku,
oddam z nawiązką, Ja nie Chrystus.

Prawdziwy akt odkrycia nie polega na odnajdywaniu nowych lądów, lecz na patrzeniu na stare w nowy sposób.

Tak, ale teraz masz ponad szesnaście lat. Dojrzewasz, doroślejesz, a cechą dorosłości jest umiejętność przyznawania się do błędu. Inaczej mając nawet pięćdziesiąt lat, nadal będziesz dzieckiem.

Nieważne, czy świat mi się podoba, czy nie, przyjmuje go takim, jaki jest, i zakasuję rękawy.