Zeszyt Przemyślenia, halo

Jednym z paradoksów życia jest to, że za wszystko co możliwe przepraszają osoby, które w niczym nie zawiniły, a Ci, którzy faktycznie mają nieczyste sumienia prawie nigdy nie okazują skruchy.

Jesteś kobietą, o której mężczyzna może tylko marzyć. Moją, tylko moją winą jest, że nie mam natury marzyciela.

Nikt nie chce być kolejną rękawiczką, a już napewno nie taką którą ubiera się tylko z zimna.

Mogę oddać wszystko co mam, za te dwie godziny w tygodniu, kiedy to widzę Twój cudowny uśmiech, w którym się zakochałam

i niby nie pisaliśmy o niczym ważnym, ale podnosił mi się poziom endorfin we krwi, kiedy widziałam jak świeci się okienko w telefonie, gdy przyszedł sms od Ciebie.

- Obiecałam sobie, że kiedyś odpokutujesz każdą minutę mojego płaczu, każdą sekundę mojej rozpaczy.Teraz jednak nie mogę nic z siebie wykrztusić. Te wszystkie słowa nie przeszłyby mi przez gardło. Układałam te cholerne monologi godzinami, a teraz nie potrafię sobie nic przypomnieć. Kompletnie nic.

Załamała bezradnie ręce. Zapadła niezręczna cisza, ale ona nie zwróciła na nią uwagi, jej myśli pochłaniało coś innego.

- O czym myślisz?

- Wiesz, mam ochotę pokazać ci zdjęcia z poprzednich wakacji i opowiedzieć, jak wyobrażałam sobie, że chodzimy razem po nadmorskim kurorcie i trzymamy się za ręce, leżymy na piasku nad niebieską laguną i chlapiemy się słoną wodą Morza Czarnego. Wieczorem robimy setki zdjęć i w szale namiętności kochamy się na plaży do rana. Ale tak naprawdę byłam tam sama. Spełniało się moje największe marzenie, a Ciebie tam nie było.

- Nawet nie przypuszczałem, że jeszcze o mnie myślisz.

- To jeszcze nic. Wiesz co było najgorsze? Poranki. Za każdym razem, gdy się budziłam wyobrażałam sobie, że całujesz mnie w kark, a wtedy dreszcze przechodzą moje ciało. Ciebie tam nie było, nie całowałeś mnie, a jednak czułam dreszcze.

Bo tylko dziecko potrafi wbić patyk w ziemię, nadać mu imię i pokochać.

*usłyszane*

już prawie zapomniałem jak...

siedziałem obok Ciebie
mając świadomość, że jesteś nieosiągalna dla moich dłoni,
dla mojego serca i moich ust...
wtedy- siedząc obok Ciebie, ramię w ramię, doznałem najboleśniejszej samotności.

...smakują słodko-słone łzy miłości.