Zeszyt Proza zycia, marlin

Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak bardzo, że przez krótką chwilę zapragnęłam umrzeć, nawet wtedy nie popełniłam zdrady.

Na świecie istnieje jedyna rzecz warta życia: bezgranicznie kochać istotę, która kocha nas bezgranicznie.

Nie ma zbyt wiele czasu, by być szczęśliwym. Dni przemijają szybko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpisujemy marzenia, a jakaś niewidzialna ręka nam je przekreśla. Nie mamy wtedy żadnego wyboru. Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwi dziś, jak potrafimy być nimi jutro?

Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie.

Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku.

Przyszła - nie wiadomo kiedy i skąd...

A ja, będąc głupim i znów naiwnym
oddałem jej wszystko co miałem najlepszego.

Wzięła to z radością i uczyniła swoją zabawką,
kalecząc i dźgając połatane serce,
potem od wszystkiego umywając ręce
odeszła pozostawiając z niczym...

Ot Wielka Miłość...

Zabijasz mnie każdego dnia
Nic nie zostało z miłości
Zgubiłam się
a Ty nie potrafisz
mnie już odnaleźć
To nie ja stoję u Twego boku
To nie mnie widzisz
Każdego dnia
To tylko cień
Tylko cień
Jestem sobą tylko
W samotności
Ciągle umierając.