Zeszyt Potrzebne, Irenka9505

Dzisiaj chciałbym Ci napisać o tym, że ludzie nie są doskonali. Często mówi się, że powinniśmy dążyć do perfekcji, ale czy to w ogóle jest możliwe? Czy nie jest to tylko iluzja, na którą nikt nie jest w stanie sobie pozwolić?

Ludzka natura jest pełna sprzeczności, wewnętrznych konfliktów i niedoskonałości. Jesteśmy skłonni do popełniania błędów, często okłamujemy samych siebie i innych. To wszystko sprawia, że życie jest trudne i pełne wyzwań.

Jednak pomimo naszych niedoskonałości, prawdziwe piękno kryje się w naszych słabościach. To właśnie nasze błędy, nasze porażki i nasze rozczarowania czynią nas ludźmi. Prawdziwe uczucia nie polegają na idealizowaniu drugiej osoby, ale na akceptowaniu jej wraz ze wszystkimi jej wadami.

Można to porównać do diamentu, który w swojej doskonałości [...]

kiedyś wiedziałam gdzie kończy się szczęście a zaczyna nerwowe uśmiechanie. moje życie miało granice jak każde inne. wszystko posiadało własny kształt, nazwę i fakturę. każde słowo miało smak, nawet to najbardziej bezbarwne. kiedyś wiedziałam kim jestem, pamiętasz? teraz zapomniałam. tak samo jak ty zapomniałeś dziś o mnie.

pozostałam w cieniu. postanowiłam stopić się z tłem, zjednać z zimną ścianą w martwym uścisku. byłam cieniem, bo tak postanowiłam. teraz znikam z pola własnej cielesności, zanikam jak zanikają mięśnie po ciężkim wypadku. nie postanowiłam zniknąć, cienie przecież nie znikają. pamiętasz? pamiętasz jak wygląda twój cień? nie, wiem, że nie pamiętasz, choć wiesz jaki kształt ma twoje ciało. nikt nie zwraca uwagi na cień. jest w końcu czymś niematerialnym, ciemną plamą na szarym [...]

Zawsze będziesz tylko mój, w każdym miejscu na mojej skórze, tętniąc w żyłach zanurzasz mnie w miłość. Dla ciebie będę biegać boso po słońcu, pląsać w świetle księżyca, kochany. Nawet, gdybyś nie zaistniał, w labiryncie twoich dłoni znajdę cię.

Tak naprawdę był jej obcy, nie potrafiła zapamiętać Jego głosu,Jego twarzy. Wiedziała tylko jedno, że jest i jest nierozerwalną częścią jej życia. Myśl, iż mogłaby go utracić sprawiała, że napływały do jej serca lawiny spazmatycznego bólu. Nie wiedziała czy mogłaby go pokochać, czy to tylko przywiązanie, drżała na myśl o spotkaniu z Nim, nie mogła być pewna i nigdy nie zaznała pewności z Jego strony. Dziś był, a jutro mógł odpłynąć wraz z falą. Czyny- nie słowa świadczyć miały o jego uczuciach..
- Cóż.. chyba się nie spodziewasz, że on Ci zacznie nie wiadomo co przysięgać??
Padło najsłodsze z pytań, serce utknęło między żebrami, a powietrze poczęło znikać z płuc.
- Masz rację, nie mogę się niczego spodziewać, muszę w [...]

W strugach deszczu tańczyła na dachu wieżowca marzycielka o niespełnionej miłości, teraz podczas burzy wdychała szczęście. Czuła swej twarzy twarzy tysiące małych kropelek, zakrywających jej łzy. Miała dość,lecz wciąż szczęśliwa że go kochała , wierzyła że znowu będą razem. Jeden nieudany krok.Jedna nie udana chwila. nie było już odwrotu,zachwiała się na krawędzi.Szukała pomocy...znalazła śmierć , przyszła najszybciej. Kocham Cię...-jej słowa długo jeszcze odbijały się echem.

Już wolę być
naszpikowaną emocjami,
niezrównoważoną,
przesadnie uczuciową istotą,
niż oschłą, oziębłą, wypaloną z wszelkich uczuć maszyną.

Mrok duszy na jej dnie odciśnięty
Jest we mnie od zawsze
Moja ciemna strona
Budząca strach i fascynację
Być może dam się jej porwać
By złamać zasady i przejść granice
Nie wiem jednak czy mam na to odwagę
Czy w pół kroku sumienie nie powie stop

Nieradzenie sobie z emocjami to bardzo szerokie pojęcie. Nie radzi sobie ten, kto wybucha w sposób niekontrolowany i krzywdzi innych lub siebie. Ale nie radzi sobie również ten, kto nie wyraża otwarcie uczuć, ponieważ się tego boi. A także ten, kto przemieszcza emocje - na przykład nie złości się na tego, kto odpowiada za jego trudną sytuację, lecz na innych, często przypadkowych ludzi. Każda z tych osób może znaleźć się w niespodziewanej, trudnej sytuacji. I każda z nich nie poradzi sobie z emocjami na swój własny sposób. Sedno tego problemu leży nie w sytuacji, ale w nas. [...] Ktoś może powiedzieć: brzuch mnie boli, nieświadom tego, że ból pojawia się wtedy, gdy wzbiera w nim złość. Mechanizm jest taki, że u ludzi, którzy nauczyli się, że być złym na kogoś jest niebezpieczne, bo naraża na odwet ojca lub niezadowolenie mamy, za impulsem złości podąża lęk: złoszczę się, a mi nie wolno. To powoduje reakcje w ciele: ból brzucha, głowy, niepokój. I dopóki nie zrozumiemy, co się w nas dzieje, nic nie możemy zrobić. Żeby radzić sobie z emocjami, trzeba je rozpoznawać.

W ciemnościach pokoju
Wszystko traci na znaczeniu
Nie ma żywej duszy
Ni iskry w spojrzeniu

Która to godzina
Wcale już nie ważne
Umysł przemęczony
Myśli nierozważne

Pora ściągnąć maskę
Anielskiego zwyrodnienia
I przyodziać prawdziwą -
Diabelskiego zniewolenia

W porę na oczy przejrzeć
To dobra porada
Nim szatański pomiot
Duszą słabą zawłada

Zasnąć więc próbuję
Lecz marny jest skutek
Kiedy całe serce
Topi czarny smutek

"Zabijanie to nie fach. Dla szaleńca to przyjemność porównywana do seksu, dla normalnego człowieka – walka z własnym sumieniem. Ja jestem kimś pomiędzy nimi, bowiem każdego dnia morduję strzępki samej siebie, i choć nie odczuwam przy tym przyjemności, to moje sumienie ucichło dawno temu."

─ Cytat pochodzi z mojego autorskiego opowiadania.

Stał samotny pośród setek ludzi rozłożonych na ziemi niczym ścięte zboże. Wokół tliła się lekka mgiełka dusz ulatujących z martwych ciał. Jeszcze tego samego dnia o poranku rozpoczęła się w tym miejscu bitwa. Walka o honor i o miłość. Walka o wolność, w której sam miał wielki udział...To on przesądził o losach bitwy.

Szczęk oręża, metaliczne zgrzyty ogłuszające go ze wszystkich stron. Krzyki bólu i rozpaczy, złości, determinacji, frustracji i w końcu szaleństwa. Dźwięk przebijanych pancerzy, uderzenia toporem o tarczę. Rżenie rannego konia toczącego pianę z pyska. Słodki zapach krwi, zapach końca. Świst wyjętej z pochwy szabli, którą ręka zdawała się przywołać do siebie bez angażowania w to mózgu. Wiedział co to znaczy. Zamknął oczy...
Pod jego powiekami pojawiły się [...]