Spróbuj sobie wyobrazić,
że mnie nigdy Tu nie było.
Wśród traw polnych,
w szumie lasów.

Byłam marą w Twoim życia śnie,
epizodem już u kresu.

Zapamiętaj smak mych ust,
zapach skóry,
muśnięcie włosów [...]

Chroniczna permanentność…
Codziennie tak od nowa
W bezmyślną bezpamiętność
Zatraca się ma głowa.

Błogostan pieści umysł
Duch w lekkim tonie frunie
Już tańczą wszystkie zmysły
Świat wokół mnie wiruje

W ten miraż złudzeń pełny [...]

Przemknąłeś mi pod powiekami
jak zgubiony cień
Nie miałeś koloru oczu
ani kształtu twarzy

Poskładałeś mi życie
z kilku prostych słów

Nie chciałam ich

A dziś…
Usta tak dziwnie drżą
gdy odwracając w albumie
Twoją fotografię
ukrywam spektakl serca
za wachlarzem dwóch słów:

Nikt ważny

W zwykłych bezbarwnych dniach
Bez przerwy zmęczeni snem
Liczymy słoje w pniach
Szukając azylu przed dnem

Byłem naiwny…
za bardzo chciałem…
a ty śmiałaś się…
z moich uczuć…
Ścieliłem…
z płatków kwiatów…
dywan…
dla twych stóp…
a ty śmiałaś się…
że to takie dziecinne…
Czyniłem świętem… [...]

I co teraz ?
Zwiększyli mi etat, łobuzy;
Tylko nasze ślady będą się mijać.

Potykając się o twarze przechodniów,
Daremnie będę szukał Twej buzi,
Psując sobie wzrok, niepotrzebnie.

Może użyję wpływów i spytam listonosza ?
O tam, mieszka owe enigmatyczne dziewczę –
Tak zapewne mi powie.

I co wtedy ?
Napiszę list nasiąknięty uczuciami,
Włożę do butelki a może poślę gołąbkiem.

I otworzysz list, zapieczętowany pocałunkiem.
Aha... park, ulica i to speszone spojrzenie –
Wszystko sobie przypomnisz.

Zapewne się uśmiechniesz;
Z zażenowania ? A może z sympatią ?
Dowiem się, gdy wyjdę z cienia.

Tchnij we mnie życia odrobinę,
Niech znów poczuję, że nie ginę,
Niech mnie spojrzenie twoje ogrzeje,
Przecież wciąż wierzę, wciąż mam nadzieję.

Tchnij we mnie ciepła twego troszeczkę
Chodźmy na spacer nad naszą rzeczkę
Chodźmy jak dawniej drogą po lesie
Już nie pytajmy, co los przyniesie.

Tchnij we mnie wiarę w przyszłość świetlaną
Nie pozwól stanąć mi nad otchłanią,
Nie pozwól nieba chmurom przesłonić
I zamknij dłoń mą dziś w swojej dłoni.

Tchnij we mnie życie, wiarę, nadzieję,
Daj mi ciut siły i ukojenie,
Daj mi natchnienie na dalsze lata,
Bądź przy mnie zawsze, do końca świata.

/Joanna/

uwiera mnie krzyk za ścianą
córkę zaszczuć chce matka
słowa na ustach pianą
szmata! zdzira! wariatka!

uwiera mnie wzrok dzieciaka
na billboardach miasta brudnego
wyrok już zapadł: masz raka
lecz nikt nie wyjaśnił dlaczego

uwiera mnie kot podpalony
i psiny łeb roztrzaskany
rozdziobią nas kruki wrony
lub rozdziobiemy się sami

uwiera mnie sznur na szyi
gdy czas tnie z papieru dłonie
czyżby świat się pomylił?
co wisieć ma wpierw utonie

i jeszcze coś mnie uwiera
taki paradoks istnienia
choć nie chcę wcale umierać
od dawna już mnie tu nie ma

Już uwiędła w dłoniach dumna róża
Zimne jej listki już się nie zielenią
Przeminęło nagle wszystko jak burza…
Łzy na smutnych płatkach rosą się mienią.

Już nie powróci dzień przeszły i Ona
We wspomnień czeluści utknie, co było
Róża w rękach już nie kwitnie, lecz kona
A wraz z nią uczucie, które w nas żyło.

Pozostaje tylko w różę mocno się wtulić
Wspomnieć, tamtą miłość, tamten dzień...
Ostatni raz pierś wystawić spod koszuli
I pozwolić, by wbiła w serce swój cierń.

Gdy od serca odwrócisz lico
Szumy samotne piękno zakłócą
Nadzieja w wiarę będzie matrycą
Wtedy pozwolisz odejść uczuciom.

Gdy od pragnień będziesz uciekać
Lęki goryczy z wędrówki powrócą
Dusza pocznie zaniechać
Wtedy pozwolisz odejść uczuciom.

Gdy od miłości odbiegniesz w dale
Wykupisz życie za uzbierane żale
Kołysanki do snu nie zanucisz
Bo pozwolisz odejść uczuciom.

Pamiętasz?

Kolorowaliśmy kiedyś świat gamą słów
Mieliśmy ich kiedyś pełne pudełko
Kilkaset różnych pięknych kolorów
Dziś pozostała tylko czarna kredka

Pamiętasz?

Zmienialiśmy wszystko jednym gestem
Cichym szeptem naszych wielkich serc
Jeden uścisk dłoni dopowiedział resztę
naszych niespełnionych nigdy snów

Pamiętasz?

Stworzyliśmy kiedyś piękną melodię
pełną tego czego głowa nie pomieściła
Zakończyło każdą złego dnia agonię
Twoje ciche jej nucenie do ucha

Pamiętasz?

Nasze słoiczki z wielkimi [...]

Mów do mnie wierszem, mów do mnie piękniej

Mów do mnie szeptem, ja słuchać będę

Mów do mnie duszy językiem, anielskim głosem

Niech twe serce przemówi, ja Ciebie proszę

Bądź zawsze przy mnie, od teraz na zawsze

Bądź zawsze przy mnie gdy w przyszłość patrzę

Zatapiaj się w mym spojrzeniu tak jak ja robię to w Twoim co dzień

Podsycaj tą miłość by nigdy nie wygasł ten ogień

Kolejna łza spada na kartkę.
Długopis z ręki wypada.
Muzyka brzmi w słuchawkach.
Bezwładnie opada ma dusza.

Kolejna kartka z kalendarza opada.
Mija kolejny smutny dzień.
Brak mi tego wszystkiego.
Brak mi właśnie Ciebie.

Niewiele do szczęścia potrzeba. [...]

Nie mogę Cię już dłużej kochać ,
Tak mój rozsądek mi szepcze .
Nie ma sensu już po nocach szlochać ,
Więc cichutko jak kot drepczę.

Odchodzę...

Choć będzie mi bardzo trudno ,
Zapomnę to co mówiłeś .
Bo od złych wspomnień robi się brudno ,
A chcę pamiętać Cię takim jakim kiedyś byłeś . [...]

Nieśmiałość, brak odwagi,
Czujesz się taki nagi,
Gdy przed Tobą ona stanie,
Na nic Twe staranie,
I próby walki z sobą,
Słowa przebić się nie mogą,
Przez twe kompleksy,
Zamiast zdań same kleksy,
I nikt za Ciebie tego nie powie,
Słowo po słowie,
Musisz sam stanąć przed wyzwaniem,
Nie biernością, lecz działaniem,
Szczytów nie zdobywa się w fotelu,
Zrozum, przyjacielu...