Wspomnienia. Wypełniają moją głowę.
Namiastka. Martwy żywy człowiek.
Cud pamięci nad przepaścią
I myśli płomienne, co tak często gasną.
Mija mnie czas, lecz w pamięci tli się nić
Tęsknoty za czasem minionym. Żyć
Chwilą, żyć tak, by mieć co wspominać.
Od narodzin do śmierci - pamięci drabina.
Żyć tu, żyć teraz, na przekór wszystkim.
Czas robi w pamięci systematyczne czystki
I czasem co wczoraj dobrze pamiętane
Staje się w sekundzie odległe, zapomniane,
Nieważne, niechciane. Pamięci nie wypowiem
Wojny po słowie. Martwy żywy. Człowiek.
26,1°C 914
