Zeszyt Piękne, izzy

To właśnie On sprawia, że życie jest takie wspaniałe, a Nasza miłość nadaje mu kolorów.

Dla M.

Używaj rozumu, który dał Ci Bóg, a nie tego, którego ukształtowali Ci ludzie.

- Renver

Piszę ten list przy blasku zapalonej lampki, po naszej codziennej wieczornej rozmowie. Niebo stopniowo zmieniało kolor i pamiętam, że patrząc na znikające słońce, po-myślałem o tym króciutkim, niemal niedostrzegalnym momencie, gdy dzień nagle przechodzi w noc. Zmierzch - uświadomiłem sobie wtedy - to tylko złudzenie, gdyż słońce jest albo nad horyzontem, albo za nim. A to znaczy, że dzień i noc łączy szczególna więź; nie istnieją bez siebie, ale też nie mogą istnieć równocześnie. Jakby to było - pamiętam, że pomyślałem - być zawsze razem, a mimo to nieustannie osobno.

Pisałem do Ciebie wiele listów, jak na dwudziesty pierwszy wiek może to jest choć trochę dziwne, ale jakoś mało mnie to interesuje. Nie jestem żadnym romantykiem, a tym bardziej poetą. [...]

Chciałbym...chciałbym... co ja właściwie chciałbym ? To takie realne, zda się, i takie ulotne, jednocześnie. Chciałbym....co....?

Chciałbym Cię zobaczyć leżącą obok. Zobaczyć w półmroku taką nagą, delikatnie przysłoniętą, od niechcenia rzuconym prześcieradłem. Widzieć prawie każdy szczegół oczami i zarazem domyślać się reszty myślą i sercem. Te krągłości i wzniesienia, te dyskretnie skryte tajemne i pociągające miejsca. Obserwować na Twej twarzy ten lekki wstyd zmieszany z nadzieją, ba... z pewnością nadchodzących uniesień i rozkoszy.
Chciałbym leżeć obok Ciebie. Z tymi samymi uczuciami w sercu i duszy. Z poczuciem pewności że jestem dyskretnie lecz natarczywie obserwowany. Z czułością i uwielbieniem, z obawą i pożądaniem. W ten sam sposób w jaki spoglądam na Ciebie.

Chciałbym dotykać Twych włosów, bawić się ich kosmykami, poczuć [...]