dawni
dalecy
wspominam was raz ostatni

bo już prawie jestem człowiek
z blasku księżyca
z komet
meteorów

śmierć się wypasa na grobach
drzewa w mych ogrodach obdarła
z liści i kwiatów

lecz ja serce otwieram
i idę
donikąd dalej

do ciała wiążąc nadziei żagle

bo dusza
to anioł w człowieku

nieskrzydlaty

Chciałbym mieszkać
w Tobie tak długo
jak długo starczy mi krwi
by po Tobie krążyć

a gdybyś spóźniła się
o chwilę

na rogatkach nieba
zaczekam

na pewno

Zacznij żyć
Tak jakby nie było wczoraj
A jutro byłby ostatni
Z pierwszych dni
Życia

Całuj ją w policzek o poranku
Gdy świt podrażni wasze powieki
Deszcz o szyby dzwoni
Czy mróz zetnie okna
Czyniąc zawsze na piersi [...]

chodź, zabiorę cię stąd
nie jestem ideałem, wiem
jednak mimo to
zostaw ten zgniły świat
i chodź tam

popłyniemy rzeką
by zapomnieć strach
a starzec opowie nam legendę
o drugim brzegu
[...]

nie umiem Ci opowiedzieć
nawet gdy tak słodko śpisz
jak wiele z Twoim uśmiechem
spada okruchów na ziemię

jesteś szczeliną w niebie
przez którą przenika gwiazd deszcz

i w takich malutkich ramionach
potrafisz zmieścić mój świat
który byłby pustynią
gdybyś na niej nie zakwitł
jak jedna jedyna róża
na opuszczonej planecie

Czasami jedna chwila przybliża serce do człowieka,
jedna ledwo dostrzegalna czynność,
którą ten jeden, rozpozna z daleka.

Świata miliony oczu, mieniące się tęczy kolorami,
twoje są wyjątkowe, śnią mi się czasami.
Płynę wtedy po jeziorze, trzymam cię za rękę,
spoglądam w nie i wiem, że szybciej bije moje serce.

Twój skryty dotyk, jak płatek śniegu na policzku,
ociera się o dłoń moją, tak bardzo niewinny,
nie zechcę dotykać już żadnej, tylko twoje usta, całują najładniej.

Otwieram oczy i znów jesteśmy w parku, trzymamy się za rękę, a czas dołożył pod uśmiechem zmartwień,
Minęło wiele miesięcy, a wciąż jesteśmy razem.
Czas staje w miejscu... jawi się nowa chwila, spoglądasz na mnie czule. Tak bardzo kocham cię moja miła.

i żeby było tak
jak się pisze
w księżycem zmąconych wersach
co jeszcze rozdrapują sen

na skruszonych krańcach spojrzeń

choć chciałoby się
dać im więcej
niż nie-swój zachwyt
rozsnuty czyimś wzrokiem
nad tą jedną nieobecnością

dla której wciąż szuka się słów.

A teraz nagle odejść stąd muszę,
Nieznaną mi ścieżką w daleki świat.
Zostawiam tobie wątłe swe ciało
I miłości na nim odciśnięty ślad.

Odchodzę tam, gdzie wichry i burze,
A może słońce, jak żółty liść.
Lecz, co by nie było za tą zasłoną,
Wiedz, mój najdroższy, że muszę iść.

Słyszysz, jak deszcz po rynnie skacze?
To dzwony aniołów wzywają mnie.
Jeno echo twych słów powtarza ciągle
-jeszcze nie, jeszcze nie, jeszcze nie...

Dedykuję: Śmierci, co Panią życia jest

Szkarłatny księżyc
w tle dziwnie jasna letnia noc
chowam wzrok
za głęboką snów wodą
mgła opada nad koroną gór
a ja czekam wtulona w szum gwiazd
i tylko Bóg jeden wie
jak bardzo
w takie noce można tęsknić za tobą

Szczawnica 08.08.14

Kiedy spotkamy się,
w objęciach miłości utonę
i wnet Cię usłyszę,
gdy szeptem wypowiesz,
nie jesteś sam...
Bo powodów mam wiele,
by wyśpiewać z radości,
nie kryjąc wzruszenia pieśń,
o spełnionej miłości.
I wodząc na pokuszenie
wzrokiem pełnym zamysłów,
delikatnie pieść duszę moją
atramentem zmysłów,
bo nie oddam Cię, nikomu...
Dziś łza szczęścia,
co imieniem Twym się zowi,
jak dar najpiękniejszy,
jawi się na policzku moim.
Rozbudź więc pożądanie,
by w pamięci pozostało,
a uskrzydlając marzenia,
uwiedź i ciało...

Przyjdź do mnie nocą,
w umówionym miejscu będę czekał,
wyznaczę jeszcze godzinę,
tylko bądź...
Przyjdź i nie odchodź,
tak często sny miewam,
widząc Cię nie przy mnie.
Wiesz, nie pytam już
dlaczego los,
nie połączył naszych ról. [...]

Chciałem tylko garść siebie
zanurzyć w tobie
odrobinę serca zaczerpnąć
nieśmiało, niespiesznie
dotknąć tego co niewidoczne

przypadkiem spojrzałaś
urosły mi skrzydła

dziś niebo moją ziemią

Kroplami deszczu będę cię całował
Pieścił słońcem, ustami malował
Muskał wiatrem, oddechem szeptał do ucha

Rytmem mego ciała unoszę twoje ciało
Obudzę zmysły by twoje wyzwolić pragnienia
Nakarmię rozkoszą, byś doznała spełnienia

Doprowadzę do szczytu ,który sięga pod nieba sklepienie
Wtedy dotrzesz do miejsc, w których ja bywam
Poznasz jaką jest miłość i czy bywa prawdziwa