Zeszyt Perełki me, ohnihmus

Listopad niby nic, ale wiadomo świata koniec. Świata młodego człowieka, którego jak setki tysięcy innych ludzi szarpała od środka samotność. Rodzina, to tylko typowa nazwa w socjologii społecznej. Bo czym jest rodzina, jak nie osobnikami, którzy dają Tobie życie, sprezentowali kompanów, z którymi i tak nie potrafisz się dogadać, znaleźć wspólnego języka - to jakby wjechać do Chin na paszporcie "Made in China", a i tak nie być częścią tutejszego ekosystemu. Przyjaciele, zbiór i nagromadzenie jednostek, którzy jak hieny czekają na ochłap mięsa jaki zostanie im po tym, jak sęp - świat przyczynowo-skutkowym - obstawi im kawał mięsa, dzięki którem będą mogli się posilić. W ostateczności też podziękują Tobie, lub nawet zaczną między sobą rywalizować, o to by jak najwięcej [...]

Pamiętam, kiedy zapytałem Cię co robisz, gdy jesteś zdenerwowana. Ty na początku milczałaś, później lekko się uśmiechnęłaś. Odszukałem w mej głowie wszystkie rodzaje twych uśmiechów i szybko uświadomiłem sobie, że ten-ukazujący lekką ironię musi oznaczać, że masz pełno sprawdzonych sposobów na ten stan ducha.
-Są różne rodzaje zdenerwowania- zaczęłaś. Każdy wywołany jest innym czynnikiem. Gdy denerwują mnie moje własne zachowania, najczęściej zaciskam pięści, krzyczę lub skaczę. Robię wtedy wszystko, by nie musieć wyładowywać swych emocji na innych.
Wtedy domyśliłem się, że to dopiero początek.
-Kiedy zaś czuję, że coś mnie przerasta, gdy nie mogę czegoś zrobić, wtedy kładę się na podłodze i wpatruję w sufit, jak gdyby na tym białym tle była zawarta jakaś odpowiedź lub rada. Jest jeszcze jeden [...]

W miłości nie wolno się wzajemnie ranić, bo przecież każdy odpowiada za własne uczucia i nie ma prawa potępiać drugiego.

Posłuchaj. Czasami musisz odsunąć na bok swoje uczucia,aż nadejdzie odpowiednia pora. To tak, jakbyś zbierał pieniądze na rower, na który Cię nie stać. Może jeśli wreszcie rozbijesz skarbonkę, przekonasz się,że przez ten cały czas, kiedy oszczędzałeś na rower tak naprawdę zaoszczędziłeś na Harleya.

Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością.

Reanimacja uczucia przeważnie wbija ostatni gwóźdź do trumny. Lepiej pozostać przyjaciółmi, niż być odwróconymi do siebie plecami, mimo trzymania się za ręce.

Jeżeli miłość twoja nie ma żadnych szans, powinieneś zamilknąć, bo nie należy mieszać miłości z niewolnictwem serca. Miłość, która prosi, jest piękna, ale ta, która błaga, jest uczuciem lokajskim.

Nawet wtedy, gdy chcesz umrzeć, czujesz jakiś ukryty żal z powodu tego pragnienia. Chcę umrzeć, ale przykro mi, że chcę. Doznają tego uczucia wszyscy, którzy oddają się na łaskę nicości.

Bawisz się słowami. Upajasz się nimi. Słowami chcesz zastąpić normalne, ludzkie uczucia, których w tobie nie ma.