Zeszyt o miłości w kilku słowach, niewazne

Nikt mnie nie zranił tak jak on, ale już dawno w głębi duszy mu wybaczyłam. nie widzieliśmy się kilka lat,
a właśnie dziś nasze spojrzenia znów się spotkały. i znów pytam Boga skąd miał tyle wyobraźni na tak piękne oczy?

(poszłam dalej, niby Cię nie poznałam)

uszyj mi słowa
na miarę
niech pasują do mnie
jak ciepły płaszcz
do tego
rękawiczki białe
tęsknoty
cieplejszej niż jedwab
którą w sercu masz...

proszę Cię jeszcze
o miłości... szal
z pragnień Twoich utkany
uszyj mi go na miarę
rozkoszy oczekiwanych...

…i tak ubrana…
chcę czytać Twe słowa
dotykać nieba na ziemi
codziennie... od nowa.

Miłość…niczym dwa żaglowce płynące oceanem w magicznej poświacie zachodzącego słońca…i nie wiek, ani uroda ją scala, ale piękne dusze, wspólne marzenia i niosąca fala.

Patrzę na ciebie ostatni raz, ale nie tak jak zwykle. Teraz jestem szczera. Prawdziwa. Widzisz? Przyjrzyj się dokładnie. Zobacz każdą najmniejszą kropeczkę na tęczówce, odnajdź każde wyżłobienie, który wyrzeźbiły tysiące łez wylanych przez ciebie. Widzisz? To jest właśnie miłość.

Od początku wiedziałem, że Twoje dwukolorowe źrenice świadczą o wyjątkowości.
Nie pomyślałem tylko, że oznaczają dwulicowość.

Gdybym miała pójść z Tobą do piekła, lub zostać sama w niebie, zdecydowanie wybrałabym piekło. Bo co mi z nieba, gdy nie ma tam mojego słońca?

Powiem ci, że od pięknego księżyca czy też od odległych gwiazd, wolałabym mieć Ciebie przy Sobie..