Zeszyt Nieznajoma, OpuszczonaTakBardzo

Przyjacielu! Obiecaj, że w momencie w którym kierowana złością i chorymi emocjami zatrzasnę Ci przed nosem drzwi, krzycząc bolesne słowa… Nie odejdziesz. Obiecaj mi, że jeśli zamknę, to i tak je wyważysz.

Nawet na Twoim pogrzebie, 'oceniali' całe Twoje życie, wygadując 'trumnie' każdy błąd. A teraz ścigają się, by kupić jak największy znicz, pytając się wzajemnie 'kiedy tak właściwie odszedł'.
Twoi 'wierni przyjaciele'.

-zatańczysz?
-jestem zmęczona...
-ale z nim tańczyłaś
-bo nie jest moim przyjacielem
Odszedł smutny. Zatrzymała go chwytając za rękę
-jesteś moim przyjacielem, w stosunku do ciebie mogę być szczera, dla niego muszę być miła