Zeszyt nierealne, cholerna marzycielka

kiedy osoba, którą kochasz milczy, jest to najsilniejszy rodzaj bólu jaki ktokolwiek może ci zadać.

Choćby przyszło ci samotnie przemierzać świat, będziesz zawsze biciem czyjegoś serca. A światło twoje pozostanie w ciemnościach czyichś myśli.

Dopóki pijesz z innymi jest 'w porządku'.
Problem zaś pojawia się, gdy zaczynasz robić to sam.

Już nie będę się zapierać, że nigdy więcej nie napiszę żadnego swojego przemyślenia, że już nigdy nie będzie smutno...mogę jedynie obiecać, że postaram się widzieć więcej kolorów niż szarości, że będę próbowała dojrzeć światełko, mimo iż będę w mroku...obiecuję, że się postaram...

Czasem wydaje mi się, że jestem psychopatką która wiecznie szuka dziury w całym. Później uświadamiam sobie, że to ja jestem dziurą.

Szukamy ideału, dla którego też będziemy ideałem, ale
”ideał” nie istnieje. Boisz się być zranioną, ale to najszybsza droga, by nauczyć się prawdziwie żyć i kochać.

Codzienność jest monotonna,
tak mówimy codziennie,
wprowadzając monotonie w nasze słowa.
Codziennie myślimy o monotonii,
wprowadzając monotonie w nasze myśli.
Codziennie narzekamy na monotonie,
wprowadzając ją w naszą złość.
Zatracając się w monotonii tracimy sens codzienności.

I przychodzi taki dzień w którym wszystko robi się takie szare, smutne, beznadziejne i do kitu - żeby tylko to był jeden dzień, jak dla mnie to jest wieczność...

Pozbieram promyki i słońca prześwity
i z nich uszyję dla Ciebie.... marzenia
...... jak umiem najpiękniej .