Zeszyt Natchnienia..., grejsza

Przyjaźń nie potępia w chwilach trudnych, nie odpowiada zimnym rozumowaniem: gdybyś postąpił w ten czy tamten sposób... Otwiera szeroko ramiona i mówi: nie pragnę wiedzieć, nie oceniam, tutaj jest serce, gdzie możesz spocząć.

Na początku był burdel, bo z samego chaosu, nie mogło by powstać tyle namiętności, udawanej miłości oraz tylu alfonsów, stręczących nam, tak zwane bóstwa, jedyne prawdy i cnoty, ponadczasowe wartości.

(znalazłem wędrując przez eyesoffull)

Powiedz, że jeszcze się spotkamy, że będziesz zawsze o mnie myślał...
To niepojęte, że ta chwila właśnie się kończy.
Ten ból, który czuje wszędzie we mnie
Żegnamy się ...

Żyje we mnie dwoje ludzi,
ten lepszy i ten gorszy,
co przy dobrym się nudzi.

Jeden żyje w przeszłości,
bez wizji przyszłości,
bez teraźniejszości.

Drugi żyje w przyszłości,
ucieka przed przeszłością,
bez teraźniejszości.

Obaj, ten z przeszłości,
z tym, co żyje w przyszłości,
w swej teraźniejszości,
noszą piętno miłości.

Kiedy powie Ci ktoś , że Cie kocha zastanów się czy mówi prawdę bo jeśli uwierzysz będziesz najszczęśliwszą osoba na ziemi . Ale gdyby skłamał i byś się o tym dowiedział/a umarł byś z tęsknoty za nim .

Życie, nędzny teatr lalek. Nic nie wartych.
Kończących w koszu, albo na półce gnijąc w tonach kurzu.