Zeszyt Na granicy dwóch światów..., Anes X

Pytasz się co u mnie. Ja mówię że dobrze, wymieniam co robiłem i co robie. A w myślach setki krążących myśli i słów które chciałbym powiedzieć chodź nie wiem jak zacząć. Coś mi szepta do ucha głupie rzeczy i sytuację. Kolorowe myśli zmieniają się w czarnobiały koszmar połączony ze wspomnieniami, które powoli uśmiercają... bardzo powoli. Ale wiesz? Uśmiecham się jak cię widzę.. choć wiem że normalnie nie mam do tego powodu i równie dobrze mógł bym się rozpłakać.. ale nie potrafię. Gdy tylko cię zobaczę coś szepcze z drugiej strony że uśmiech ma się pojawić tu i teraz, chodź bym nie wiem jak się temu opierał.

Kobiecie ponoć nie przystoi
schlać się
upić
i zapomnieć
ale czasem tak ją boli
że zalewa każde z wspomnień

Chodzi wtedy nawalona
wielka pani z mądrą głową
zawsze chciała być chwalona
życie stało się przeszkodą

Będzie dzisiaj najpiękniejsza
choć tusz tuż pod okiem starty
może trochę niedzisiejsza
będzie rzucać sprośne żarty

Z impetem kogoś uderzy
zapłacze komuś koszulę
jej tylko bardzo zależy
by ktoś ją pokochał czule

Tak naprawdę nigdy nie odchodzisz
Choć rozstań było wiele
Jesteś tutaj dusząc mnie od wewnątrz
I choćbym uciec chciała
A uciekałam nie raz
Nie mogę się uwolnić
Oddałabym wszystko
Aby złapać w końcu powietrze
Skończyło się wszystko i nigdy nie wróci
I pozwoliłam wam odejść
a ja tkwię wciąż w jednym miejscu
Nie mam już nic do stracenia
Ponieważ dawno zaryzykowałam wszystko
I słów było wiele
i między krzykami rzucane obelgi
A potem cisza i tylko westchnienie
Kocham Cię to aż za wiele
Gdy rzucasz nie czujesz i miota wciąż Tobą
Lecz w to nie wierzysz
Odchodzisz gdzie indziej
Każdy z nas ma już swoje życie
Zaryzykowałam tak wiele
Mam tylko nauczkę...

Niby jesteś, lecz Cię nie ma.
Rzadko piszesz, ale za to czule.
Nie masz czasu, Twoja wola.
Kochasz mnie, bardzo szczerze.
Ufasz mi, bardziej niż ja sobie.
Lecz gdzie jesteś teraz, gdy Cię potrzebuje?
Gdzie jesteś, gdy ja tęsknie?
Gdzie jesteś, gdy umieram z miłości do Ciebie...

Wytrzymałam bez Ciebie tydzień, więc wytrzymam też kolejny. I kolejny. I każdy następny też, aż w końcu przestanę je liczyć.