Choć nasze oczy nie są głębokie jak staw, to czasem wylewamy morze łez.

Kiedy szepczesz mi do ucha, czuję, że jestem zdolny zgasić słońce, z gór zrobić origami i pokroić rzeki na plastry, samym oddechem wstrzymać tornado, a barkami podtrzymać lawinę. Cholera, mógłbym połknąć meteoryt, ścisnąć księżyc w garści i podać ci jak na tacy. A gdybyś zapytała, jak bardzo cię kocham, rozłożyłbym ręce które objęłyby cały wszechświat i powiedział po prostu ,,tak bardzo".

Egoistyczna suka. Dziekuje Ci Kochanie. To ten moment- w którym uczennica wyprzedza mistrza.

Wstydzimy się przyznać sami przed sobą, że ludzi, za którymi bylibyśmy gotowi wskoczyć w ogień, często byliby głusi na nasz krzyk.

Kropka nie oznacza końca tekstu.
Ona daje możliwość coraz to lepszej kontynuacji.

Nie ma pocałunków które nic nie znaczą.
Nawet dziecko o tym wie kiedy przyciska twarz Kena do Barbie.

Tylko serca z plastiku są bez blizn.

*****
Dla Matki ( ~giulietki )

Niejeden chciałby potrafić kochać tak, jak inny chociaż lubić.

Ludzie jedzą miłość oczami , a potem się dziwią, że im burczy w brzuchu.

Najgłębsza forma zrozumienia zaczyna się tam,
gdzie kończy się mowa, a jedność pragnień rozbrzmiewa
jak jedno i to samo uderzenie serca, bez wyjaśnień...

bo wszystko jest jasne...

Stałam boso, a ty zapytałeś się mnie czy nie zimno mi w ręce.