Zeszyt melanacholijnie., Elenaa

- easy meen! - znowu to samo, kolejny raz czułam się jak jego zwykły kumpel! Następny, który się przyczepił..
- Nie mów do mnie men, jestem dziewczyną, TWOJĄ DZIEWCZYNĄ!! Mógłbyś choć raz traktować mnie z szacunkiem, chyba sobie zasłużyłam?!
- Jasne, kocie, co tylko zechcesz
- taa. Tak właściwie gdzie idziemy? Ściemnia się, wracajmy.
- Słyszałaś? ..krzyk!
- Chodźmy stąd, no już.. To nie jest śmieszne! - Geniusz. Pewnie poprosił swoich durnych kumpli, żeby mnie nastraszyć, Sprytne. Czasami zastanawiam się, czemu do cholery z nim jestem?! Gdyby nie te oczy..
- Boisz się?
- Ja się niczego nie boję, chce już wracać, CHODŹMY! - tak naprawdę bałam się. Bałam, jak nie wiem, czasem trzeba coś ukryć, aby nie wyjść na [...]

Życie jest tylko przechodnim półcieniem,
Nędznym aktorem, który swoją rolę
Przez parę godzin wygrawszy na scenie,
W nicość popada - powieścią idioty,
Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

Miłość jest dymem wzniesionym z obłoku

Westchnień,jest ogniem w kochającym oku.

Gdy nieszczęśliwa - morzem łez kochanków,

Czymże więcej? Jest roztropnym szałem,

Żółcią dławiącą i słodkim specjałem.

Gdy ostatni oddech
Wypływa z bladych ust
Kiedy krew ze łzami
Spływa po nich już

Jednak wygięte
Księżyc w pełni
Trwają

Niezależnie od śmierci
Zostają...