Zeszyt gnóthaí grá ..., leannan oiche

Nie, nie umiera. Zostaje na dnie serca, chociaż człowiek potrafi się jej wyprzeć.
I nie miłości wina, że bywa niedoceniona,
poniewierana ze zwykłych, małych przyczyn, ludzkich słabości i niespełnionych oczekiwań.
I ja tak właśnie odchodzę.

Czy my się tam wszystkie pomieścimy, na tym dywanie, oto jest pytanie ;)