Zeszyt Fraszki, TomekF

Tym daję radę chorobie, że nic z niej sobie nie robię.

Przyjrzałem się tej Ewie - niech jabłko wisi na drzewie!

Najbardziej zawsze nadęci, kastraci i impotenci.

Dzięki długoletniej wprawie sam siebie trawię.

Dni mnie oszukały, znienacka w lata się zmieniały.

Czy hrabina czy kucharka, byle była w kroku szparka.

Nie zbudzę się pewnego ranka, ot, spodziewana niespodzianka.

Nie zawsze trzeba mieć za drania tego, co jest innego zdania.

Niejeden by nie zaczynał, gdyby mógł przewidzieć finał.

Łatwo ci zachować twarz, gdy kilka na zmianę masz.

Boją się ciszy, wtedy się własne serce słyszy.