Zeszyt fajne., ka_

Pan w mundurze wlepił mi mandat.
Za parkowanie serca w miejscu niedozwolonym.

A myślałem, że to był Amor.

;)))

Optymistycznie i z humorem podchodząc do życia, to tak sprawy wyglądają: gdy ptak narobi Ci na głowę, to ciesz się że...krowy nie latają.

Facet jak ćma leci do najpiękniejszej i najjaśniejszej a przecież ten mały promyk światła również potrzebuje czułości.

Byłam wiosenna, piękna, promienna.
Plotkować lubiłam, byłam taka zmienna.
Szaleństwo we mnie bywało,
głupich rzeczy zrobiłam niemało,
o księciu z bajki marzyłam.
w JEGO słowa zawsze wierzyłam...
Potem przyszła moja choroba,
mego życia wątła ozdoba
- zabrała wszystko co kochałam,
jak najeźdźca spustoszyła to co miałam.
W sercu pozostawiła pusty znak,
dusza - tak jak w klatce ptak
wydała okrzyk rozpaczy...
- Cicho, bo ktoś jeszcze zobaczy
jak bardzo cierpisz mała
(mówi moja matka wspaniała),
a ja ze spuszczoną głową,
staję się kaleką, niemową...
Coraz bardziej się zamykam,
z życia ciągle umykam,
i choć ten wiersz jest pokręcony
to mój świat też jest wywrócony,
do góry nogami - taki los,
po co dzielić na czworo włos?

Upadła z głośnym trzaskiem
uderzając głową o wystający z ziemi kamień.
Jego nie było,
nie chciał bądź nie mógł.
Odszedł odgradzając się od niej wysokim murem.
Nie sprawił, że otworzyła oczy
maleńka istota w stanie hibernacji.
Potknął się o nią omijając płaski i ostry kamień.
Nie spojrzał za siebie,
nie podał jej dłoni
nie czuł obowiązku udzielenia pomocy.
Dla niego sensem był tylko on
dobra zabawa, wino i śmiech.