Zeszyt Dzienniki, oszi3

Jaki jest nasz język polski: Elastyczny - poetycki, wyraźny - żywy.
ENGLISH: Eat, eats, ate, eaten, eating.
POLISH: Jeść, zjeść, jadać, zjadać, jem, zjem, jadam, zjadam, jesz, zjesz, jadasz, zjadasz, je, zje, jada, zjada, jemy, zjemy, jadamy, zjadamy, jecie, zjecie, jadacie, zjadacie, jedzą, zjedzą, jadają, zjadają, jadłem, jadłaś, zjadłem, zjadłaś, jadałem, jadałaś, zjadałem, zjadałaś, jadł, jadła, jadło, zjadł, zjadła, zjadło, jadałem, jadałam, jadało, zjadałem, zjadałam, zjadało, jedliśmy, jadłyśmy, jadałyście, zjadaliście, zjadałyście, jedli, jadły, jadali, jadały, zjedli, zjadły, zjadali, zjadały, jedzono, zjedzono, jadano, zjadano, jedz, zjedz, jadaj, zjadaj, jedzmy, zjedzmy, jadajmy, zjadajmy, jedzcie, zjedzcie, jadajcie, zjadajcie, jadłbym, jadłabym, jadłbym, jadłabym, jadałbym, zjadałbym, jadłbyś, jadłabyś, jadałbyś, zjadałbyś, jadłby, zjadłby, jadałby, zjadałby, jadłaby, zjadłaby, jadałaby, zjadałaby, jadłoby, zjadłoby, jadałoby, zjadałby, jedlibyśmy, zjedlibyśmy, jadalibyśmy, [...]

W bardzo słoneczne popołudnie, w ogródku przy kawiarnianym, pod parasolkami, siedzi para widocznie zakochanych. Patrzą sobie w oczy. W dłoniach kieliszki z winem. Szkło, to prażony piasek, Który zalega ziemię od milionów lat. Nie są świadomi tego, że trzymają w rękach część wszechświata. A wino to fermentacja. Tu kłania się Pasteur. Czyż, nie zachodzi w nich ferment? On mówi w jej oczy, może wiersz. Dla mnie nauczenie się wiersza, to była istna mordęga. Dziś żadnego nie pamiętam.

Poeci mówią: że nauka odziera gwiazdy z piękna, że to tylko zwykłe gazowe zbiorowiska atomów, Zbudowane zazwyczaj z metanu i amoniaku. Ogrom niebios przyciąga moją wyobraźnie do końca. Poeci potrafią głosić chwałę księżycowi, jako żywej istoty. Ja nie potrafię. Para zakochanych w kawiarnianym [...]

To że żałujesz nie znaczy że przegrałeś życie. To tylko dobry znak że chciałeś je przeżyć lepiej... i że nie jesteś twoimi błędami, tylko źle zinterpretowałeś potrzeby swoje i innych. (M)

"...Znane wszystkim słowa św. Augustyna mówią o tym, że niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu. W innym z kolei miejscu św. Augustyn bardzo głęboko rozważa swoją grzeszność. W pewnym momencie mówi: „Boże, kim jestem dla Ciebie, że chcesz, abym Cię kochał”. Kim jestem dla Ciebie? Jestem taki, taki, taki, a jednak chcesz, żebym Cię kochał. Skąd bierze się to pragnienie w Tobie, dlaczego jestem dla Ciebie tak ważny, mimo że jestem grzeszny i niedoskonały, jestem skończony, jestem stworzeniem. Dlaczego, Boże, chcesz, żebym Cię kochał? Tak można [...]

miłość mocna jak śmierć
namiętność gwałtowna jak grób

chyba z Biblii
uslyszane dzis

... czyli o codziennym umieraniu (dla "świata") w zbliżaniu się do życia*

z apoftegmatów Ojców Pustyni

Pewien brat przyszedł do abba Makarego Egipcjanina i prosił go: „Abba, powiedz mi słowo, jak mógłbym się zbawić?” Starzec mu rzekł: „Idź do grobowca i lżyj umarłych”. Brat więc poszedł, lżył ich i ciskał kamieniami, a potem wrócił do starca, ten zaś go zapytał: „Nic ci nie odpowiedzieli?” – on odrzekł: „Nic”. Starzec na to: „Idź znowu jutro i wychwalaj ich”. Brat poszedł i chwalił ich, mówiąc: „O wy święci i sprawiedliwi, apostołowie!” – a potem wrócił do starca i oznajmił mu: „Wychwalałem”. Starzec spytał: „I nic ci nie odpowiedzieli?” Brat na to: „Nic”. Rzekł mu starzec: „Widzisz, tak ich lżyłeś, a oni na [...]