Czytam ten wiersz już trzeci raz, uśmiecham się.. TAKIE WIERSZE pisał tu kiedyś Nickt, ale już Go nie ma... Szkoda, były wyjątkowe, jak Twój. Pozdrawiam A.
hmm różniee bywa, ale często po prostu staramy się być inne niż jesteśmy naprawdę. Rozumiem Cię to paradoks, że dajemy kolejne szanse innym nie zauważając, że ktoś zasługuje i czeka na pierwsze. Widocznie tak musiało być, trzeba wybaczyć i iść dalej. Zazwyczaj chcemy się mścić, a prawda jest taka, że jedynie wybaczeni ukoi nasz ból.