w kałuży uniesienia
deszczowych pocałunków
stajesz mi na stopach

w zamian
moja miłość
depcze ci po piętach

Gdy tak milczysz
Smuci mnie ta cisza
Nie dzielisz się już
swoim zmęczeniem
Nie pozwalasz otrzeć łez
Pozwól mi się nimi zająć
Są przecież dziećmi
Najpiękniejszych oczu
Jakie znam

A tak chciałbym [...]

wyzbyć się uczuć - gdy serce przestaje
już teraz
- czuć i bić -
krzycz - gdy brak ci sił - by żyć
nie czuć chcesz nic - wolność od zła i dobra
nić - która niegdyś łączyła w szwach całość
w strzępach została złożona
- zgaszona ostatnia pochodnia -

pustka w źrenicach
w duszy grana pogrzebowa melodia [...]

Co Ty możesz
najwyżej wpaść we wiosenną trawę
otulić się w dłonie
włosy upiąć w słońce

potańczyć pod drzewami
zwilżyć usta rosą
czuć pod stopami ranek

najwyżej być kwiatem

bez nazwy

dawno
a jakby wczoraj

ostatni oddech
życie mi skradł

chmurne obłoki
niebo przepełniły deszczem

i powrotną drogę
zasłoniły mgły

płaczesz

lecz ja niegodny
ani jednej twojej łzy

łakomym wzrokiem
wpatrywał się
zalotem do gwiazd
nad niebem
tylko słuchem
się szczyci
gdy
zza szyby
wysłuchawszy dźwięku
ulicznego folkloru
marzył o grze [...]

dobrych ludzi ponosi ten świat
w pierwszej kolejności
nienawiść niesiona przez wiatr

złość nie wypełnia własnej próżni
skoro wyliczono wszelki kwant
na miłość nauki brak

poza człowiekiem
wola istnienia
nie pozostawia nic cenniejszego

dla swojego strachu nie odnajdę słów
dla niego mam cztery ściany i dwoje
zmęczonych oczu
z których coraz częściej
wracam z obcym imieniem

bywam jeszcze
arytmią serca ćmy
i światłem klęczącym
pod twoim oknem
w noc bezdomną jak deszcz

* eyesOFsoul

mówisz drogi przyjacielu
odepchnąłem swój okręt
zapomniałem wyrzucić wiosło
okręt zatonie
wśród nawałnicy
rozerwią go na strzępy piraci

a wiosło bracie ?
wypali ci w duszy znamię
staniesz się jak obrzezany
czas zagoi ranę
blizna pozostanie na zawsze

Ps ostrzegam spal wiosło
popiół utop w oceanie

Wiersz napisany w 2002 roku