Proszę, zostaw mnie w spokoju.
Nie ranisz mnie,
Nie bawisz.
Prowokujesz.
Twoje zachowanie razi
Niczym słońce oczy w południe.
Rozumiem,
Chcesz uwagi
Tyle, że ja nie umiem!
Otwieram się tylko przez długopis,
A czcionka niewyraźna.
Niechętnie przyznam,
Że bywam - Samotna.
Nie jesteś Mój,
Nie będziesz Mój,
Nigdy nie przeczytasz.
Zostaw mnie w spokoju,
Nieprzyjacielu,
Nie chcę cię poznać.
Daj mi oddychać bez utrudnień.. proszę.

Jestem kluczem
do niepasujących drzwi.

Zaszufladkowany na dnie
rdzewieję.

Odmierzam kroki czasu
na żelazie ciała.

Mogłem być kluczem
do sukcesu serca.

Jestem kluczem
niepasującym do drzwi
tego świata.

Jak być szczęśliwym gdy na sercu ziąb
słów chłód, życia zatacza krąg
ciepłych westchnień wspomnienia
nie dają już ukojenia

Nie ma Cię blisko, chodź słyszę twój głos,
uczuć w czasie prawie puste pole,
każdym serca chłodem kładzie kolejny kłos

czasem czuję się samotny.

Kaleczysz słowem,
kaleczysz i czynem, lecz
bez tego zginę.

Krąży w tle upiornej pieśni
Toczy wiatru ponury marsz
Zjawia się znikąd i pozostaje tak

Zalewa bojaźliwe serca i odbiera sen
Przyjaciół dzieli związki łamię w pół
Ze wzgardą stoi spoglądając w bezkresny dół

Spogląda w oczy śmieje się podle
Życie już dawno przestało być godne
Odejdź zatem zjawo nieczysta

Pozostaw myśli wypłukane
Tylko ja Ty i Czysta...