Zeszyt ..., Xianmei

Zostańmy przyjaciółmi,
Bo twoje imię
Kojarzy mi się z tym, co dobre.
Coś sprawia, że chcę być blisko ciebie,
Ale najpierw poznać cię do szpiku kości,
Być czymś, co uniesie twoje kąciki ust.
I kimś, kto będzie śmiać się
Do ciebie mimo złości.

Zostańmy przyjaciółmi,
Bo nie potrafię utrzymać głowy prosto,
Muszę wciąż patrzeć na twój profil,
Jest idealny. Nie zwracaj uwagi, gdy lituję się,
Kiedy ciemne oczy przebijają ci twarz.

Zostańmy przyjaciółmi,
Bo kiedy przychodzisz,
By trafić mnie uśmiechem jak z procy,
To widzę, że twoje oczy
Nie są jednak tak ciemne jak myślałam.

Zostańmy przyjaciółmi,
Bo tylko przyjaciele mogą być tak blisko,
Jak bym chciała.
Zostańmy przyjaciółmi,
Bo chcę pokochać kogoś,
Kto zawsze będzie moim przyjacielem.

Pieniądze? Jak ćmy się rozlecą. Sława? Nieraz płakał, kto cię miał. Przyjaźń? Szukaj jej ze świecą nocą, na wietrze, wśród skał.

Ile w trudzie nieustannym,
wspólnych zmartwień,
wspólnych dążeń,
ile chlebów rozkrajanych,
pocałunków, schodów,książek,
oczy Twe jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia,
więc ja chciałabym
Twoje serce ocalić od zapomnienia!

żeby tak w oczy patrzeć: kto to widział?
żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,
żeby tak rękę w ręku trzymać: kto to słyszał?
a przecież jutro tutaj się spotkamy znów -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.

Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.