ogień miłości
wypalił w sercu dziurę
szukam Cię w zgliszczach

nie będziesz lustrem nocy
blaskom mego ognia
świtem zemdlonych ust
nie zbudzisz mych snów
chłodem pozostanie błękit marzeń
bez ciepła twych spojrzeń
nie moim słowom
twe zasłuchanie ułoży się
w melodię
nie moim myślom
drogą stanie się
twe milczenie
nie moim chwilom
domem stanie się
twa codzienność
porą zapatrzenia
w rozgwieżdżoną nadzieją samotność
złączyło nas zbłąkane szczęście
zbyt daleką
by spełnieniem pożegnać tęsknotę
zbyt bliską
by kiedykolwiek zapomnieć

Niektóre melodie powinny trwać,
Pomimo ciszy i krzyków.
Słyszysz je spoza cieni szyków.
Nic więcej nie muszę Ci dać.

Mrozy twarz zagryzą, ujadają psy.
Jednak każdy może widzieć gwiazdy.
Na krawędzi nocy świeci księżyc blady,
Ciepła szyja w pocałunkach drży.

Jutro butną minę stroi deszczem, [...]

Grzech zaniedbania
Zacznie cię uwierać
Nie da spokojnie spać
Bo skazujesz jej serce
Na zapaść uczuciową
A ona przecież
Ma w sobie tyle piękna
Którym tobie w upiorne dni
Rozświetla cudowną radością
Nie rujnuj tego
Weź ją za ręce
I powiedz czule
Że jest twoim wszystkim

Na szafirowym kocyku nieba
Makata złota rozświetla przestrzeń
Świetlikowe spojrzenia iluminują wnętrze
Zapalając czułość w lampionach serc
W błysku gwiazdkowych pocałunków
Pulsarowe usta świecą się rozkoszą
Astronomiczne zjawisko uczuciowe
Porywa lśnienie astralnym dotykiem
Kosmiczne promieniowanie szczęściem
Widowiskowa kometa w zakochanych
Magicznym uniesieniem nieziemskiej miłości.

Nie jest to mój autorski utwór, ale tak mi się spodobał, że poczułem potrzebę zrobienia własnej wersji i polecenia oryginału, bo jest na prawdę super!

Słuchamy jak kłamią ... przecież wiemy o tym ...
Prowadzą jak bydło, szmatą zakryte oczy ...
Przecież wiesz jak to jest być biednym jak mysz,
bo w biedzie nie trzeba nic więcej by być.

Nasz Robin Hood nawet kiedy kłamie mówi prawdę,
cały naród spija słowa z jego ust ...
Jak Jackie Chan, Jean Claude Van Damme,
jak plaster na rany solą zasypany ...
Nasz Robin Hood, [...]

miłość w marynarskie paski
miłość czysta, bez łaski
spłodzona w tęsknocie
warta oddechów krocie
dziecięce marzenie, sztuka dorastania
Ona i On jako symbol kochania

marynarskie paski na krańcach granic
tej tęsknoty nie zamienię za nic
wspomnienie utraconej niewinności
początek i koniec niepojętej wolności
My i morze- choć wolimy górskie szlaki
w wazonie czeka woda na polne maki

Zimne korytarze wytarte posadzki ,kto by pomyślał że miejscem będa ostatniej mej schadzki ..Trafilem w miejsce ktorego opisać nie umiem myślę o końcu wcale nie żartuje. Zimne korytarze wytarte posadzki one są miejscem mej ostatniej schadzki.Bez opamiętania bez możliwości ostatnie dramaty i krótkie radosci..Zimne korytarze swiatlo nie dociera jestem lecz niedługo to inna jest sfera.

Dwa światy
Dwa odmienne klimaty
Dwa różne obrazy
Dwa inne przekazy
Dwa systemy wartości
Dwa pojęcia moralności
Dwa punkty widzenia
Dwa różne spojrzenia
Dwie odmienne teorie
Dwie rozbieżne historie
Dwie szkoły uniwersytetów
Dwie rangi autorytetów
Dwie wizje przyszłości
Dwie definicje polskości
I serce na pół

trauma coraz większa
wypaczone szare komórki
nie ma dokąd uciec stąd
myśl o śmierci jest furtką

przemoc jest obecna
krew się wcale nie leje
jęki wydobywa dusza
fobii przybywa ogrom

płacz tu nie uleczy
być może znieczuli
ulga na czas krótki
więcej dołków niż

wzlotów zaliczonych
wielki syf z chaosem
w szarej codzienności
błądzi jak smród
w zakamarkach

Dwa dni z rzędu po obiedzie
Stałam smutna cała w biedzie
Kurczak, piwo i rzodkiewka
Przemijanie… odstająca krokiewka
Wszystko się skończyło szybciej niż spotkanie w przedszkolu syna
Złote góry obiecane
Przez złodzieja, nekrofila
Kupił kwiatka, dał nadzieje
Bez względu na to gdzie się podzieję
Wierzyłam głęboko ze kocha
Liczyłam ze nie zostawi [...]

"Wygaśnięcie"

Spływa po mnie woda, przecieka mi plandeka,
słyszę piski zwierząt, a trasa wciąż daleka,
coś stoi na mej drodze, pod mostem jakaś biba,
jestem bardzo głodna na obiad będzie ryba,
wyrzuty sumienia spływają jak ta woda,
ryba nie ma uczuć, wiec dziś mi jej nie szkoda,
w przyczepie mam zwierzęta, jadę do ubojni,
lecz w głębi serca płaczę, bo śmierci nie są godni,
stworzenia, które uwięziłam się udomowiły,
smutno by mi było gdyby już nie żyły,
mnie przy życiu trzyma tylko świeża trawa,
razem z taką rybą, niezła to potrawa.

[Wiersz inspirowany filmem Parasites (2016)]