Myśli nie pasują do Twojego światła.
Słowa są głośniejsze od krzyku
zaskoczonych przez śmierć.

Chciałam dać Ci najczarniejszą noc,
jeszcze niedojrzałe gwiazdy – postawiłam
jeden krok za dużo.

Czy czas, który otoczyłeś murem
z dłoni, pozwoli nam obarczyć winą
tych, którzy zasłużyli na potępienie? [...]

Nie pomoże nam obcy Bóg,
nie pomoże szept, który tak trudno
usłyszeć w tym mieście.

Trzeba zaczekać, aż zło stanie się
dziecięcą zabawką, pamiątką
po zbyt odległej teraźniejszości.

Zanim nakarmisz duszą nienawiść
przyjaciela, spróbuj dotknąć ziemi,
schwytać niebo w klatkę słów.

Obrazoburczy krzyk nie przebił
gardła, strach odnalazł światło
po drugiej stronie cienia.

Teraz, kiedy światu brakuje ludzi,
pozwól mi poczuć łzy, doświadczyć
nadziei, którą wystawiono na licytację.

Wierzę, powrócą takie dni, kiedy
przyszłość karmiła nas marzeniami,
bicie dzwonu brzmiało jak Twoje imię.

motyl u drzwi
lato rozłożyło skrzydła
wyjęłaś martwą pomadkę
usta milczały

wybiegasz z miejsca
które kiedyś nazywałeś
domem

dałeś z siebie wszystko
znów
natłok myśli
emocjonalna sinusoida

gorsza jest nienawiść
czy gorzej byłoby
już nie czuć
nic

obojętność

spójrz, już świta
a przecież jeszcze wczoraj
kończył się świat

Co z tego, że idziesz pod mrok,
skoro skarcona cisza odbiera Ci miłość?
Co począć, gdy skazany na dożywocie
świat nie może ocucić rzeczywistości?

Podobają mi się znalezione łzy, kocham
światło, które wypożyczyło Twoje imię.
Na końcu uliczki czeka niewyspany
Bóg – On wskaże dalszy ciąg
tej nieudanej powieści bez epilogu.
[...]

Tak rzadko jak nigdy
Nie wiem, co zrobić
Kiedy twoje duże dłonie plączą moje włosy
I wypełniasz moje usta sobą
Każesz patrzeć w lustro

Poddana klęczę
Czekam na więcej

Czuję ciężar
[...]

Wejdź proszę, zapraszam!
Bagaż zostaw za drzwiami.
Tutaj wstępu nie mają
problemy z depresjami.

Odetchnij rześkim powietrzem,
oczyść swą duszę i ciało,
uwolnij piękne myśli
- pożyczę, jeśli masz mało.

Zanurz się w lustrze jeziora, [...]

są godziny na których nie ma słońca
między kartkami
zdjęcia rozesłane
zalane herbatą stare miasto
kropla i jedno zdanie

podróż ta kolejna
będzie noc
na ścianach murale
jak lustra
i flagi z serwetek

wiersze siedzą na przystanku
jak zwykle spóźnione
kulawe
czekamy razem
na niewysłane pocztówki

zatrzymaj w kadrze czasu
bezgrzeszne lata nie pozwól
ugryźć zębem daty na licu
krasę niewinną bez zmian ocal

zatrzymaj zarys idealny
młodzieńczego wigoru
nie pozwól oszpecić
zjawiskowego uroku

nie pozwól odejść
bezpowrotnie krasie
i latom bezgrzesznym
oszczędź ciału gibkość

zatrzymaj wiosnę w sercu
i bystrość świetlistą w głowie
niech to co nie udało się Bogu
szerokim łukiem ominie

lubię
kiedy opuszkiem palca
zostawiasz ślady tam
gdzie jestem

lubię nawet wtedy
kiedy
- nie zdążyłeś

Mała dziewczynka
z wielkimi
marzeniami
sprzedaje sny w
pudełkach zapałek

Stoczyłeś bój o jej serce
wygrałeś wszystkie bitwy
największą - tę sam ze sobą
więc mów jej, mów...

jestem w domu...

...
dedykowane przyjaciołom
z Czech Republik & Poland

Czy oczy zawsze mówią prawdę?
Nic bardziej mylnego w tym względzie.
Nie wszystko jest takie, na jakie wygląda.
Wierząc oku, bywa się w błędzie.

Oczy mówią: chudzielec, grubas,
dziwak, idiota, paskuda, fleja,
a tak naprawdę, to mogą być ludzie,
których ciężka choroba zmienia.

Nie każdy bezdomny to alkoholik. [...]

czuję twoje piękno
zmysłami ogarniam
obejmuję rozumem

- a trawa rozkosznie
nieba dotyka

przerzucając wieszaki moja matka
przymierza sukienki do ciała
choć to ciało jest daleko stąd
zamknięte w chłodni

to historia o oczach spadających
niżej od wzroku
o tym że paznokcie jeszcze rosną

o niczym już w zasadzie. jest jej szloch
w pokoju. jest nasze nic,
coraz głębszy pokój - łóżko lampa kredens
wieszak za wieszakiem spomiędzy
których widać kontur
powieszony na barwie tamtej pustej

(17/6/2022)