Wiersze

Spływasz na mnie
Niczym woda życia
Otwierasz wrota tajemne
Widzę drugie przejście
Do innego Świata
Twoich myśli, smutku
Szukasz ratunku w Poezji
Czytelnik Twój krok śledzi
Jesteś gotowy na cios
Odwaga w Tobie ogromna
Twarz wystawiasz do słońca
Pióro w serca kolorze pisze
Tak poecie upływa życie

17.11.2020
Dziękując za te chwile
14:25

to świadectwo
składać się będzie z zeznań
niewysłuchanych do końca

sprawię że ludzie zobaczą
jak ciało odrywa się od szkieletu lat
odkaszlnięte
ścierane z brody chusteczką
czerwone

wtedy też sprawię że zamkną oczy [...]

Daleka bliskość
Chłodnym ciepłem przyciąga
Żar lodowych serc

17.11.2020
11:00

Wazon - obraz Twój
Piękno chłodnego Bycia
Rozpala serce

10:50

Dotykamy duszy
Krzywe zwierciadło monitora
Obrazem skaleczonym
Ułudą błyszczy
?
A jednak Jesteśmy
W tej samej myśli
Zawieszeni w czasoprzestrzeni
Tej szklanej
Zbić szklany ekran
Zabić niewiedzę pragniemy [...]

wyśniłam cię
chowałeś się uciekając pomiędzy
pniami starych dębów
wtulałeś dłonie w miękkość mchu
w zagłębieniach przemycając
moje szeptania
gubione gdzieś na półpiętrach lasu
nocne motyle podrywając ze snu

nie wiedziałam już
czy ja w tobie czy ty we mnie

jak tak można
jak długo...

Sylwia Pryga

Taki WYkapany
Kap..i..tan
Kap..Ela
Kap..Anie
Kap..s..LOVANIE
Kap..liczka
Kap..rys
Kap..usta
Kap..Arek
Kap..Turek
Kap..ciuch
Padam
P.Adam

To moje
Głupie padanie

Co ma początek
Kres swój też ma
Życie moje i Twoje
Interesująca gra
Każdy piękny wiersz
Historia Naszych łez
Myśli kalekich lat
Serc skaleczonych też
Wszystko ma swój kres...

16.11.2020
22:47

Nasypało liści wszędzie,
jesień po kątach zalega.
Ja czekam kiedy przybędziesz
- moja tęsknota nalega.

Razem jeszcze ogarniemy,
wyciszymy liści szelest
- dość melancholii jesieni
bądź ze mną - chcę tak niewiele.

nie oddzielaj mnie jeszcze od duszy
- rzekło ciało

nie mogę jej stracić za życia
chcę tylko tak mało
by przy mnie trwała
ona piękna
wieczna
ja z marności słynę
kiedy odejdzie
wnet w ciemności zginę
gdy jesteśmy razem
istnieniu sens nadaje

- ciało żyje wraz z duszą
bez niej
cieniem się staje

Od cycuszka do cycuszka krąży w ręce ma poduszka
Bo ja dorwać chce te uszka wsadzić, wetknąć, jęzor swój
A jak będziesz lepić uszka nie odwracaj pupy swej
Ja nadziewać się tuż będę by ci było w życiu lżej.

/z przemyśleń kwarantannowca/

Odkąd
Mojemu sercu
Się przedstawiłaś
Moja dusza
Wyszła na prostą
I nic już nie boli
Bo Jesteś lekarstwem
Leczącym
Z niepewności

Stało się coś takiego-
jak pragnienie bycia
w myślach kobiecych,
obrazie westchnień,
prawdziwych losu życzeń,
wspólnych wrażeń w kręgach życia.
Twoja młodość skupia
kolory niezawisłych myśli,
spokój nieskalanego sumienia
historię zamkniętego głosu.
Pomyślę chwilę [...]

Dotykasz mnie
Namiętności ogniem
Ciszą serca
Przemawiasz krzycząc
Poezją duszy
Karmisz codziennie
Cieszę się, że Jesteś

Tylko Twoja...
Przynosząca szczęście.

16.11.2020
14:40