Wiersze

W ciepłym słońcu
Na stole w wazonie
Bukiet złotych róż

Dla Ciebie to jest
Zwykła roślina która
Tylko istnieje

Szukałem cię wśród planet
w przestrzeni ukrytych chmur

na skraju przepaści
naszych skrytych myśli

w niezamieszkałej galaktyce
zagubionych pragnień i snów

pośród blasku księżyca
nocą na skraju dróg

w zapisanych rysach
wyznaczających granice
naszej ukrytej miłości
zapisanej wśród gwiazd.

Jestem gotowa
na noc, na dzień,
na upał, ziąb,
na jawę, sen.

Jestem gotowa
na głód, pragnienie,
na ciasto z kremem,
na przepieprzenie.

Jestem gotowa [...]

Dobrze że jest jesień zgonię to na porę roku
Nieśmiertelna melancholia i myśli pełne amoku
Tak cały rok wygląda na tą myśl serce kłuje
Będę pisał jak jest już się nie oszukuje
Siedzę w pracy jest mi zimno i ogólnie jest do dupy
Nie chcę myśleć nie chce patrzeć nic się dziś nie trzyma kupy
Moja przemęczona twarz prawdziwych myśli nie zdradza
Chcę się zamknąć w swej skorupie i niech nikt mi nie przeszkadza
Nikt z mojego otoczenia nie wie co mi siedzi w głowie
Nie chcę dzielić się tym syfem no bo co ktoś na to powie
Będzie dobrze sam zobaczysz ile razy to słyszałem
Już nie wierzę w te banały zbyt wiele w życiu widziałem
Płynę z prądem już nie walczę tak jest prościej sami wiecie
Obojętny na codzienność wegetuje w szarym świecie

miejsca po wygasłych słowach
zimne jak szkielety
kwiatów
puste kielichy
na artystycznej kartce do przeszłości
cierpniemy

linijka
po linijce
unosząc się piórem

z głowy

gdy chaos panuje w mym sercu
nie świece blaskiem

jestem przekleństwem

na pustej kartce

Samolot ostro pruje
Niebo utkane z gwiazd
Zanosi się z płaczem
Do miejsc bez betonu

Naturalne śmieciowisko
Wyrosło z Nas jak z ubrań
Zapada się pod ziemię
Chce dojść do źródła wody

zimna parabola strachu
poobgryzane
do kości
martwe sumienia
rzewnych wędrówek

mój ptak wynaturzenia
stroszy między lotkami
niezamierzone pocałunki

chciałabym umrzeć [...]

Spacer pod rękę... na koniec łąki
Herbata z sokiem przy ognisku jesiennym!
Film romantyczny z płaczem w twe ramię...
Żarty i figle pod kołdrą przed snem.

Poranny całus i wspólne śniadanie!
Masaż z olejkiem po pracy męczącej .
Żurek gorący  z wspólnej miski , gdy wiatr.
Wieczór wśród ciszy z kotami i psem.

Radośc i duma, z dzieci, dzielona na pół.
Smutek po stratach, lecz razem, bo lżej...
Głupie szaleństwa, gdy dzieci nie widzą,
I gry w karty, gdy pusty jest stół.

Trochę szczęścia, lecz jednak tak dużo
W tych drobiazgach co mógłbyś mi dać
Lecz dla ciebie to było za wiele
I wolałeś własną drogą w świat pójść.

Embipi

Wodospadem myśli spływasz
Romantyczna chwila
Kiedy myśli Nasze splatają się
Dotykamy duszy zmysłami
Wspólnie tworzymy kolejny wiersz
W blasku świecy...Twych oczu żar
Rozpalmy ogień, który tli się w Nas...

21.11.2020

Chciałabym pocałować Cię
w sam środek duszy.
Dotknąć
aż do bólu krwi.

Dlaczego muszę oddychać
samotnością?
Dławić się Twoim nagim,
lecz niewinnym wspomnieniem?

Znów [...]

rozgryzione
na pół
obupłciowe świadectwo
nieprzemyślana myśl
bez lewej źrenicy

pozwolisz mi zapomnieć
o czarnym ciele
choć znaczy je tyle blizn
po pocałunkach?
[...]

biegłam w nagie ramiona drzew
udeptanymi przez dzikie zwierzęta
ścieżkami
ich zawiłość była obrazem mojej duszy

kryłam się w suchości traw
głębi arterii kruchości
a na wietrze falowało moje wnętrze

promienie światła nieskończone
kładły się na górach
i oplatały gęste lasy
jak włosy moje
twoją ciepłą dłoń

Wciąż jeszcze piszę, choć nie wiem,
czy ty przeczytasz te słowa.
Wciąż piszę i ślę do ciebie
i nadzieję w sercu chowam.

Na twoją odpowiedź czekam
lat, bez mała, kilkanaście.
Dlaczego tak długo zwlekasz
- zapomniałaś kupić znaczka?

Smutek znów maluje Twoje spojrzenie
zimnem swym chwyta serce-niespodziewany,
usiadł jak cień cicho obejmując Ciebie,
zupełnie przez nikogo niechciany.

Deszczem znów spłynęły Twoje źrenice
w potokach słów niechcianych,
upadasz bezsilnie na krawędziach umysłu
osamotnieniem chwil niezrozumianych.

Jeśli tylko bym mógł ...

Chciałbym skraść całe światło gwiazdom,
wyjątkowy blask Twoim smutnym oczom przywracając,
płynąc na szmaragdowych falach zaufania,
cichym szeptem ponownie w Tobie się rozgaszczając.

Tchnieniem nadziei Twój wielki smutek oswoić,
żal minionych chwil ciepłym dotykiem ugasić.
Z nieskalanych piór anielskich nadziei użyczyć
i niegasnącą jak ramieniem na zawsze otulić.
Dedyk.
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
21.11.2020