Czym Cię, Boże zasmuciłem
Żeś moje jestestwo pod śniegiem ułożył
W rozpaczy i bólu dziatki ostawiłeś
Czym sobie zasłużyłem

Miłości we mnie do gór bez miary
Tęsknoty, gdy oczy zamykam
Czy to te moje miłowanie
Czy ludzka głupota, duszy miernota

Jeno w górach me szczęście , w skale [...]

Ktoś krzyczy na kogoś
ręką uderza w dół
na potwierdzenie
słońce wiruje nad nimi
prowokuje ich
zachęca do użycia siły
wiatr tylko nie po myśli
spycha ich na bok
krzyk który u jednego się rodzi
stłumiony zostaje
przez zaciśnięte szczęki.

Nienaganna i w ciągłej harmonii kolorów.
Schowana pod maską chłodu, nie zna tego, co ciepłe.
Utraciła nadzieję już na początku swojej oblodzonej drogi.
Chociaż, gdzieś poza torem wyścigu,
w którym bierze udział, mieszka wciąż ktoś:
Wodoodporny na zewnątrz, a wewnątrz
nieskończenie delikatny; drżąca dziewczynka, pisklę.
Znalazła sposób na przetrwanie, zamroziła swoje serce
i wyruszyła do walki na śmierć i życie.
Cel! To gnać, wygrywać i się ścigać,
nie pozwalać na tak zwane „chwile słabości”, [...]

cuda nie muszą być spektakularne
dzieją się one codziennie
wystarczy zatrzymać się na moment
i spojrzeć na świat odmiennie
cudem jest samo życie, bowiem,
dwa serca w jednym ciele,
cała natury różnorodność,
wszystko co żyje, co w niej się dzieje
cudem jest ziemia rodząca, żyzna
i wdzięczna od wieków - pomimo,
każdy kwiat, listek, drzewo,
kryształki lodu i płatki śniegu zimą
wszystko ma przecież swój kształt,
strukturę, kolor i własne piękno
nie mogło powstać przecież
dotknięte zwykłą przypadku ręką.

Czas nie stoi w miejscu
dla mnie jakby się zatrzymał.
Zawsze kiedy Jesteś ze mną
nie liczę godzin ani lat.

Chcę się z Tobą zestarzeć
w tej jesieni życia.
Co nie jest mi straszna.
Wszędzie gdzie Ty tam ja.

Kroczyć będę u boku
choć nie oszczędzi Nas,
ząb czasu przetrwa
ta miłości wiosna.

Chcę się Tobą nacieszyć.
Póki nie jest za późno.
Nic wiecznie nie trwa,
by nie przegapić pięć minut.

Uwielbiam kiedy kolanem
Obejmujesz moje biodro
Potem w pieszczotach
Jesteś więcej niż szczodrą

Ja też momentalnie
Nie jestem próżny
Rozkoszą dotyku
Nie jestem dłużny

Ja jestem tego pewien,
że są też inne światy
i byłem wcześniej w niebie,
nim tu trafiłem, na ten.

I wiem, że życie tutaj
to dla nas jest sprawdzianem
i że co będzie po nim
my sami wybieramy.

I widzę to co Bóg nam
na świat ten z nami zsyła ...
po miłość starczy sięgnąć
by w naszym życiu była.

I wiem, że daje szansy
byś mógł do nieba wrócić,
lecz durnych ludzi masa
z wrogością je odrzuci.

SPROSTOWANIE/wyjaśnienie przesłania wiersza :

Tytułowe "jestem i będę" oznacza pamięć i ślad. A nie rozwiązanie protestu.

Jeśli spowodowało to komuś ulgę, to z całego serca przepraszam. Protest nie jest fochem, czy infantylizmem. Wierszem, nawet ładnym, go nie zakończę...
Bądźcie szczęśliwi.
QQ
===

Ja tu zostanę. Nie trzeba się martwić.
Rzeka mnie pamięta,
Niektóre dziewczęta,
I ci, co ustawiają walki…

Niełatwo wyrzucić mnie z głowy,
Tak śmiesznie jestem szalony,
Aż dziw, że nie mam żony,
Chociaż [...]

i śniłem...
LUDZIE, przez tę waszą
religię zastępczą - plandemię
nastanie taka bieda,
iż wiewiórka w parku - orzechami
a w stawie kaczki,
chlebem w was rzucać będą
abyście
z głodu nie pomarli

Twoje światło jest światłem iluzji
tak... i są ćmy, które lgną do ciebie i kochają za nic
jest ten, który pragnie cię choć wciąż tak go ranisz
jest też strażnik ognia, którym jesteś
jest zmarznięty kloszard, który chce się ogrzać twoim ciepłem
uzależniasz ich wszystkich od swojej złudnej miłości
uzależniasz ich od bólu ale też wielkiej radości
rzucasz sny, jak bezdomnym ochłap
trwonisz przyszłe dni
zatapiasz się w otchłań

wiatr od strony wzgórz
połamane gałęzie
już się nie zrosną

Lubię bezmyślnie kręcić
Loki palcami tkane
Zaczynam światem wirować
Jak wiatr świrować w trawie
Nie trawię piwa, które ktoś nawarzył
Odważę się i zamarzę...
Zamażę cały niebyt

Kot przychodzi
pomruczeć mi bajkę
do ucha

W muszlach nocy
szumią gwiazdy
galaktyki ogonami kręcą
mleczne drogi dolane do kawy
wirują

Zanim rolety
jak czerń zapadną
pojawia się cisza
oklejona płatkami snu

Na trzepaku wisi stary dywan
z rany wystaje mu sznur...