Wiersze

nikt tak nie dołuje
jak rodzina i zawistne ch.....e

Po jej krawędzi się ciągle gonimy,
zakładana wśród rodziny.
By się nie zsunac trzeba uważać,
Po co się komu ciągle obrażać?
Nauczmy się szczęścia, zartujac z przeszłości. Postawmy domek, zapraszajmy gości.
Dzieciątko niech będzie, promyczek tak mały, że aż tym o kim mówię na wierzch wyjdą gały.

w każdym czasie
pieniądz przyda się

Na tym świecie nikomu
nie zazdroszczę niczego
i bym nigdy być nie chciał
nikim innym niż sobą.

Już nie słyszę twych słów złych,
ale wiem już dlaczego
próbowałeś mnie zniszczyć ...
Zazdrość twą jest królową.

Gdybyś była strzałą Amora
Odbiłabyś się jak od skały
Bo mam piersi z kamienia
I tam zamknięte serce

Gdybym wpierw zobaczył
Blask Twoich oczu
Onieśmielony [...]

Jesień składa czas,
noc - świata barw nie złoci,
mgła płacze świtem.

Zbocza gór porudziały
świt jeszcze nie nadszedł
i tylko wyobraźnia
rysuje zakos ugrowej dali

W tę noc
przy kuchennym stole
z czystkiem
zaparzonym na wytchnienie
siedzę
jedząc słodką bułkę
z serem przyklejonym
do podniebienia marzeń

Wypiję napar
bo co mi zostało
do słońca promieni
przytulę twarz
przysiadła obok przykrość
w starej kapocie
i z kości obgryza żale

moja miłość, moja miłość, moja miłość
zniewolona
moja radość, moja duma, moja dusza
poraniona

zimne słońce na rozkaz, jak co rano wstaje
wtedy rodzą się uczucia, serce bić przestaje
ktoś batem i słowem, chłosta moje plecy
obojętność i zbrodnia i inne złe rzeczy

ja marzę o wolności, by żyć wreszcie dla siebie
by samej układać, gwiazdy na swym niebie
by swoim własnym [...]

Znam tylko jedną taką opowieść,
rozłożoną na mnóstwo uczuć.
Jest nią życie...to ono pisze,
najdziwniejsze scenariusze.
Które są poza granicami,
ludzkiej wyobraźni...
dlatego też, posiada najpiękniejszą treść.

W barwnej sukience
jesień słota
tańczy w błękicie nieba
welon mgły łasi się do jej nóg...

tak wielką ochotę i
parcie na szkło miała
iż choćby plagiatem
wciąż dawała ciała

Wróćmy na chwilę do tych magicznych lat
Gdy wszystko było beztroskie tak
Na świecie liczyłeś się tylko Ty
Najważniejszym słowem było "My"
Każdy dzień bez Ciebie był dniem straconym
A wspólne chwile czymś niezastąpionym
Wkroczenie w dorosłość trochę mnie zmieniło
Młodzieńczy zapał lekko przygasiło
Lecz miłość wszystko przetrwała
I w nas do dziś pozostała
Z tej [...]

Gdy wiatr chula jakby chciał
świat ze skóry obedrzeć.
Rozzłoszczony wyje w nagich
konarach drzew. Nad rozlewiskami
błekitu skrapla się deszcz,
by uderzyć ze zdwojoną siłą.

Słońce blado wygląda, jakby
chorowało. Kolejne głodne
szare poranki. Nawet kot
w zadumę wpadł.

Nie układa się pasjans, horoskop
o kant chodnika rozbić. Może do wiosny
przeczekam w zaciszu cudzego serca.

Przestałem patrzeć na Ciebie przez pryzmat konkretnej formy,
twarzy, mimiki, sposobu mówienia;

raczej jak na kawałek rozgrzanego mięsa,
który mogę przytulić, pogłaskać,

przez chwilę mieć własność.