Kłosy zmęczone w wąwozie wspomnień
skwar pada z nieba proch pali ogniem
czerwiec nas wita upałem letnim
jakby chciał wyścig wygrać za wieczność

Malują kreską tęsknotę nieba stalowe ptaki
chłodne stworzenia -jeden z południa
drugi ze wschodu
wygnańcom chwila droższa od chleba
gdzie dęby grają zbożem dojrzałym
ciszą słowiańską -perłą w koronie

Zapachem brzozy płaczącą wierzbą
kłamstwem pod lipą trapezem wspomnień

To nie ja zatrzasnęłam
drzwi przed sobą.
Pozbawiona doznań,
którymi inne się chlubią.

To nie ja odmówiłam
podświadomie sobie tej roli,
nie doznając na własnej skórze.
Czym jest naprawdę?...

Żyć w odsłonie nowej roli,
choć to nie scena ani teatr.
Los poskąpił mi użyć szczęścia,
w najpiękniejszej sferze życia.

To nie ja temu winna,
że nie spotkał mnie
ten zaszczyt bycia mamą.
Dla innych kanon.

Dla mnie to dziura!
W przestrzeni życia.
Codzienna ujma
z ironią mojego losu.

W codzienności, kiedy dni mijać nam pośpiesznie,
Gdy życie toczy się swoim biegiem nieubłaganym,
Czasami potrzebujemy małego promyka nadziei,
By w sercu zabłysnął uśmiech, pełen radości nam.

Uśmiech to magia, która rozprasza smutki,
Rozjaśnia chmury i przynosi lekkość w troskach,
W jednym spojrzeniu, w delikatnym geste,
Może ukrywać moc, która serca złącza w pocałunkach.

Uśmiech to język, który wszyscy rozumiemy,
Bez słów przekazuje radość, miłość i życzliwość,
Niechaj na naszych ustach zawsze się [...]

Wszystko ma swój cel, tak mówił mi czas,
Ból i porażka, odrzucenie i straty,
Gdy nimi ogarnięty, wciąż widzę ciemny las,
Bez wyjścia, bez nadziei, bez blasku gwiazd.

Motam się w otchłaniach, w labiryncie myśli,
Zagubiony w emocji, nie wiedząc, gdzie iść,
Decyzje irracjonalne, serce błędów pełne,
By tylko choć trochę zmniejszyć ten ból wewnętrzny.

W najmniej oczekiwanej chwili, jak zjawisko rzadkie,
Pojawia się anioł, w promieniach świetlistych,
Znikąd przybywa, zaskakuje swoim bytem,
Z sercem pełnym miłości, [...]

Krokodylek tirek
to przecież synek
słynnej parafianki

Parafianka swatka
otrzymała polecenie
może nawet
podczas sakramentu spowiedzi
Boże uchowaj
aby się zasadzić na Konradka
nad Odrą na Psim Polu [...]

Bardzo trudny wybór mam przed sobą.
Czy w dewocji żyć bez grzechu,
Czy też w grzechu być uczciwą osobą?

Każdy z Nas swego krzyża się doczeka.
Lecz czy wybrać los Dyzmy,
A Gyzmy krzyż niech na innych czeka?

Niegasnące światła
Mieniące się pośród ciszy nocy
Rześkie powietrze napływające
Z niewzruszonego nieba
Przykrywają zmartwienia
Pchając je w chwilowe zapomnienie

Smutek to coś normalnego
Lecz zabija wnętrze serca mego
Chodź tyle lat próbuję go odpędzić
To on ciągle wraca i ducha mego więzi

Chodź na twarzy mej uśmiech wciąż gości
To w sercu ból srogi dręczy bez litości
Chodź tylu ludziom serce moje daję
To wciąż w środku krzyczę i batem dostaje

Chodź tyle razy próbowałam już uciec
To ciągle zatrzymuje mnie ten jeden kupiec
To kupiec, który sprzedaje boli udrękę
A ja nie potrafię odmówić i pójść na własną rękę

Ale da się go pokonać wspólnymi siłami
I zwalczyć go pięknej muzyki akordami
Włączyć do pieśni nadzieję i miłość
Zaświecić światła odwagi dużą ilość

I nareszcie wyruszam na bitwę z samym sobą
Kto wygra? Nie wiem, ale szczęście jest z tobą....

Jadę pociągiem jak temu pół wieku ,
okna inne jednak moc wspomnień
budzi się w człowieku .
Zmienia się krajobrazu strona ,
raz tęczowa niebieska czy zielona ,
oczy wpatrzone w historii ekran i zmysły pobudzone do zwierzeń .
I tak czuje jak siedzisz na kolanach mych
wtulona w ramiona
cała bezbronna sercem mym wzmocniona
Nie ważne stacje jak etapy w życiu ,
ważne iż tu bliskość w myślach dana [...]

kiedy patrzysz na mnie
pogoda łagodnieje

po niespokojnym wczoraj
wygładzam wątpliwości
i już wiem
- jak pachnie maj

między zieloną bliskością łąk
a granatową dalą horyzontu
zapragnąłem oddać ci wszystkie pocałunki
pod czarnym bezkresnym niebem
w wieczór wilgotny łzami
zostawiłem te które miałem
i wszystkie przyszłe
zamieniłem na smak twojej skóry
dotyk języka pieszczotę miękkich ust
deal życia
marzenie marzeń
kiedy kolejna noc
czule dotyka moją samotność
szeptem snując kolorowe iluzje
mokrym śladem znaczę poduszkę
szepcząc twoje imię

Co zwątpię to znów odzyskuję.
Pewność, że do mnie coś czujesz.
Nie wyznajesz mi o tym otwarcie.
Ani nie piszesz na co dzień.

Jedno nie daje mi przez to spokoju.
Milczysz, czy się boisz po prostu?
Nie Jesteś w słowach zbyt wylewny.
Wstydzisz się, czy brak ci odwagi?

We łzach oceanu smutki topię.
Po gruzach erotyzmu stąpam.
Targa mną trwoga, dusza płacze!
Czekam na O D Z E W M I Ł O Ś C I.

Wykradła serce, jak złodziej w nocy,
Zostałem porwany w wir emocji.
Jej uśmiech rozpromienia mroki,
W jej oczach czuję miłości magię.

Ciepło jej dotyku, jak promienie słońca,
Rozpala płomień, który we mnie płonie.
Nie mogę się oprzeć, jestem w jej mocy,
Wykradła serce, bezcenny skarb mój.

Czy to złodziejstwo, czy dar niebiański?
Nie wiem, ale oddaję się bezgranicznie.
W jej ramionach czuję się bezpiecznie,
Wykradła serce, a ja nie protestuję.

Niech trwa ten skok, ten nieoczekiwany gest,
Niech serce bije w rytm jej uczuć.
Bo w jej oczach widzę cały świat,
Wykradła serce i niech tak zostaje na zawsze.

Czyżby ruda pragnęła
zaistnieć u wuja
z jej wzorem ujemnym
u nauk królewny

Tak to często bywa
kiedy pycha rządzi
nie pomoże wtedy
nawet papier przedni

Ani z Albatrosa
piękna przełożona
ni tatuś zasobny
ni wujo z zagrody

Pycha daje fory
i pnie się do przodu
ruda miała chcicę
obyła się chceniem

Dusza krwawi, serce pęka,
W nieskończoność ból się tka.
Słowa ciche, jak westchnienia wiatru,
Giną w przestrzeni, zostawiając smutek w śladzie.

Czasem uczucia przewyższają słowa,
A serce, jak wulkan, gotowe do wybuchu.
Zranione i bezsilne, płacze w ciszy,
Bo tłumaczyć ból jest trudno, jak złamać lodową strzałę.

Głęboko wewnątrz, gdzie nie sięga wzrok, [...]