Wiersze

Cisza, spokój, śnieg sypie,
a za oknami rodzina zasiądzie,
Gwiazdka już na niebie zabłysła
i pierwszy opłatek połamała,
Życzymy sobie wszyscy razem,
zdrowia, szczęścia, pomyślności
a także radości, niech więzy rodzinne będą silniejsze
by przetrwać zimowe zawieruchy,
Bożę Dziecię pobłogosławi, a Święta Maryja
doda szczęścia i radości.
Niech życzenia szczęścia, radości i miłości
wypełnią serca waszych gości.

Była raz sobie
Agatka mała
Ktora na łące
Kwiatka zerwała

Na kwiatku siedział
Mały robaczek
Który kwiatuszka
Miał za przysmaczek

Odkąd Agatka [...]

Zamykam oczy.
Wyciągam ręce.
Płynę..
Płynę lecz ma droga jest mi obca.
Nagle coś słyszę:
leć!
coś mówi do ucha.
Zaczynam się unosić. Latam. Jestem nad ziemią.
Pływanie,
latanie
a co z życiem na ziemi?
Pytam samej siebie
a może anioła?
z życiem na ziemi?
To od zawsze jest zagadka.
Otworzyłam oczy.
Wróciła rzeczywistość

Wyjdźmy nocą nad niebo,
Popływajmy w chmurach.
Powiesz, że
Chmurki są tak wilgotne jak wargi
a ten wiatr tak cię delikatnie koi.
Powiesz, że możesz tu zostać
bo kto by tęsknił w taką noc.

słowo w słowie tkwi
niewypowiedziane brzmi
niesie klucz do bram

nieprzewidziany
bezwarukowy odruch
tym czyni miłość

https://youtu.be/Oirl44mhPPQ

obłok ciszy trwa
tajemnica tajemnic
dotyk wieczności

Mama i tata zawsze będą rodzicami.
Co roku więc robią słoiki.
Kiedy jadą do swoich Słoików,
Każdorazowo wiozą im słoiki.
Nawet jak Słoiki robią słoiki,
Rodziców słoikami nie pogardzą.
Coś pomruczą pod nosem.
Kiedy rodzice pojadą rzucą się na słoiki.
Na pewno z radością nieskrywaną
Słoiki dziadków witają wnuki.
Boże Narodzenie Święto Rodziny.
Rodzina - Mężczyzna Tata,
Kobieta Mama i ich dzieci.
Oczekując na Twoje przyjście Panie,
Oczekuje na odpowiedź pytając -
Prawda to czy już nie?

Sanem do Sycowa, a potem
Ogórkiem do Kępna.
Trzy cztery ogromne skórzane torby
Wypełnione owczą wełną.
W rynku był skup.
Jeszcze...
Już nie pamiętam, był targ,
A dworzec PKS miał
Kilkanaście stanowisk.
Kępno, to naprawdę było coś,
Coś naprawdę jak Namysłów.
A teraz wiersze tam piszą.

Napisali w internecie, że w Krakowie umarł poeta.
Hmm. W Krakowie żyje ich tysiące.
Ano jak to w Krakowie. Echo odpowiedziało.
Nic dziwnego, że nikt ich nie zna.
Znam Ziemianina. Odpowiedziało echo.
Zaraz dodało. Bywało się na koncertach SDM.
Reszta znanych krakowskich poetów martwa.

Zaś w Żywcu pono kilkanaście zespołów rockowych.
Tak? Zdziwiło się echo.
Nigdy nie słyszałem, więc nie odpowiadałem.

Zatem w Bielsku takich kapel
Musi być kilkadziesiąt.
Bez echa.

Kto pisze wiersze do piosenek
Beskidzkich kapel rockowych?
Pewnie poeci, o których milczą echa.

pies z pętlą na szyi
biegł przez wieś zdyszany
spragniony i głodny
na ciele miał rany

zmiłowania prosi
by mu powróz zdjęto
nie wie czego cierpi
za co go przeklęto

ktoś kamieniem rzuci [...]

głos chciałby śpiewać
ale bliżej jest cisza
Bogu oddana

bliskie sfery tuż
noc w noc gwiazdy lśniące skrzą
w odległych krainach

Na kamiennym poddaszu słodkie głosy słyszano,
na kamiennym stole świeże kwiaty pachniały,
na kamienne serce kropla łzy upadla,
na kamienne nadzieje przyszła śmierć.