Osobista ścieżka

Zwyczajny, typowy dzień
A jednak szczególny
Pod względem siły i postanowienia
I choć mnóstwo dni
Dziś zacznę nową drogę
Zostawiam tamte stare kamienice
W reszcie czuję to rześkie powietrze

Długa i jednostajna droga znika spod nóg
Rozpierzchnięte plany gromadzą się w głowie
Idę jednym zdecydowanym tempem
Przez równe krainy gromad śniących
Coraz bardziej odczuwam szczęście
Dotarcie - oznacza przypieczętowaną siłę woli

Jasne zielone równiny
Skąpane w blasku nowego słońca
Żyją nieopodal śnieżnych szczytów
Cała ta różnorodność i sympatia okolicy
Uzupełniają ten metafizyczną własność