złoty piasek

złoty piasek

powiało chłodem
jak zwykle, gdy coś się kończy
poczułam go na skórze
od myśli do stóp
zatrzymał mnie…

potem we własnej osobie się pojawił
przywitał się pięknie - oberka wykręcił
drzwiami trzasnął by oznajmić
że teraz będzie… inaczej
chłodniej…

(za oknami świeciło nieświadome niczego przytulne słońce
piękne listopadowe
jesienią i kolorami pachnące)

i spotkały się nagle oddechy dwa
jesienny ciepły mój
jesienny chłodny jego
do walki stanęły naprzeciwko siebie
by różnicą temaperatur
posiłować się bezgłośnie...

i piasek spod naszych stóp uniosły
i zawirował…
i nim pokonana zamknęłam oczy zobaczyłam
że… złoty był…

Ochota, 25.11.2014, 7.15 – 7.20